Η ανάδειξη του πολυτιμότερου παίκτη στις δύο τελευταίες αγωνιστικές των πλέι οφ, όπως επίσης και του πλέον εντυπωσιακού γκολ (απέναντι στην ΑΕΚ) της συγκεκριμένης διοργάνωσης, ήταν ένα ηχηρό «χαστούκι» σε όλους εκείνους που του γύρισαν την πλάτη και «συμφώνησαν» στην απαξίωση του, συνηγορώντας στην αδικαιολόγητη πέρα ως πέρα απόφαση του προπονητή του, να τον βάλει στο περιθώριο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Προωθώντας παράλληλα έναν παίκτη που δεν ήταν άξιος να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του.
Μόνιμος παγκίτης παραμένοντας στα αζήτητα ο χαρισματικός και ταλαντούχος νεαρός παίκτης, έσφιξε τα δόντια και την ψυχή του και με την ηθική υποστήριξη εκείνων που τον πίστευαν (ανάμεσα τους κι εμείς), άντεξε στην περιπέτεια και στο μαρτύριο μιας ακατανόητης απόπειρας που οδηγούσε στην «αποδόμηση» του. Τράβηξε πολλά ο Γιάννης. Από τη μια ο σοβαρός τραυματισμός του και από την άλλη ο θάνατος του πατέρα του, θρυμμάτισαν την ψυχολογία του. Επιστέγασμα των συντριπτικών ρωγμών και των ισχυρών πληγμάτων των οποίων υπήρξε, ήταν και η καταδίκη του να βρίσκεται επί μονίμου σχεδόν βάσεως στον πάγκο. Κάποιοι ελάχιστοι του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ στάθηκαν στο πλευρό του.
Μερικοί όταν τόλμησαν βλέποντας την μεγάλη αυτή αδικία να ζητήσουν μια εξήγηση από τον κόουτς, απογοητεύτηκαν από τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησε να αιτιολογήσει το ολοφάνερο ατόπημα του. Χαρακτηριστικό δείγμα του τρόπου με τον οποίο θέλησε να τους περάσει το δικό του «μήνυμα» που δεν ήταν άλλο από το υπερφίαλο: «Είμαι τόσο ικανός που μπορώ και τους άμπαλους να μετατρέψω σε χρήσιμους» (δηλαδή του βατράχους να τους μεταμορφώσω και να τους κάνω πρίγκηπες), κατατέθηκε σε ένα παιχνίδι που ο κόουτς ενώ ο Κωνσταντέλιας «έκανε παπάδες», στην κριτική του παρουσίασε σαν κορυφαίο παίκτη τον αδέξιο, άμπαλο και άκρως επικίνδυνο Νάσμπεργκ! Ο πολύπειρος κόουτς που έχει αδυναμία όπως φαίνεται να χαρακτηρίζει ως προτέρημα την φιλοτιμία και όχι τις πραγματικές δυνατότητες και ικανότητες ενός ποδοσφαιριστή, θεωρεί ότι μπορεί να επιβάλει «λύσεις» με παίκτες εξόφθαλμα ανίκανους να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους. Η επιλεκτική χρησιμοποίηση στη συγκεκριμένη περίπτωση του Νορβηγού, που ήταν και η πρώτη και πολυδιαφημισμένη μεταγραφή του τεχνικού διευθυντή Μπότο (αν σας λέει κάτι αυτό), είχε σαν αποτέλεσμα σε κάποια σημαντικά παιχνίδια ο ΠΑΟΚ να υποστεί αμυντικά πλήγματα τεράστια που στοίχισαν ακριβά. Παράλληλα δε και την μονιμοποίηση του Μιχαηλίδη στον πάγκο.
Αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε πως ο συγκεκριμένος παίκτης απομακρύνθηκε άμεσα και… συνωμοτικά, χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς και χάθηκε στη συνέχεια από την ποδοσφαιρική επικαιρότητα. Θα μου πείτε ε και τι έγινε; Είναι ο πρώτος ή θα είναι ο τελευταίος από τη στιγμή που οι αντιδράσεις σε τέτοιου είδους εμμονές είναι ελάχιστες; Ο αναδειχθής πολύτιμος παίκτης του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ, κατά την προσωπική μας άποψη Γιάννης Μιχαηλίδης, «επέστρεψε» στην ενεργό δράση… από καραμπόλα. Όπως από καραμπόλα βρέθηκαν στη μεγάλη ομάδα παίκτες – διαμάντια. Αν σας λέει κάτι κι αυτό, κρατήστε το υπόψιν. Θα με ρωτήσετε και με το δίκιο σας που σκοπεύω να καταλήξω με το σημερινό μου σχόλιο. Θα σας απαντήσω με ειλικρίνεια ότι προσπαθώ να προσεγγίσω τα πιο απλά και αυτονόητα. Από τη στιγμή λοιπόν που έμεινε ο συμπαθέστατος Ραζβάν στην Τούμπα, αναλαμβάνοντας και την μεγάλη ευθύνη της ανασυγκρότησης, παρόμοιες εμμονικές συμπεριφορές κατά την προσωπική μας άποψη, απαγορεύεται να ξαναπεράσουν το κατώφλι της Τούμπας. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλες περιπτώσεις παρόμοιες με αυτή του Γιάννη Μιχαηλίδη, όπου οι εγωισμοί και οι λάθος εκτιμήσεις έφεραν μεγάλες ζημιές. Ας μείνουμε όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση του Μιχαηλίδη, ελπίζοντας κάποιοι να αναθεωρήσουν τακτικές που δεν οδηγούν σε σωστές κατευθύνσεις.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
