ΠΑΟΚ: Με τα μάτια στο μέλλον!

Όλος ο κόσμος περίμενε να παρακολουθήσει το παιχνίδι της ΑΕΛ με τον ΠΑΟΚ προκειμένου να δει τον Καγκάβα αλλά και τους νεαρούς παίκτες σε ένα παιχνίδι πρόκρισης που ήδη είχε κριθεί. Το μήνυμα ήταν ελπιδοφόρο. 

Στο πρώτο ημίχρονο τα θετικά στοιχεία υπερτερούσαν κατά πολύ των αρνητικών. Επί παραδείγματι για κάποια λεπτά ο Δικέφαλος είχε πρόβλημα το πως να αμυνθεί από την αριστερή πλευρά ενώ παράλληλα δέχεται τέρμα-ασχέτως αν ήταν αυτογκόλ- πάλι από χτύπημα κόρνερ. Για τα θετικά όμως έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε. Δε θα μιλήσουμε για την άμυνα αφού εκτός από τα προαναφερόμενα και κάποια ατομικά λάθη δεν παρατηρήσαμε κάτι το ιδιαίτερο. Όμως από το κέντρο και μπροστά η ομάδα είχε πολύ πιο γρήγορό ρυθμό και επιθετικό προσανατολισμό κυρίως στο πρώτο ημίχρονο σε σχέση με αυτό που παρακολουθούμε στο πρωτάθλημα. Τσιγγάρας και Νινούα συνεπικουρούμενοι από τον Ουάρντα, μοίραζαν, έκοβαν και εκτελούσαν. Ο Λάμπρου επιθετικά έδειξε τα χαρίσματά του αν και αμυντικά έκανε δυο φάουλ χωρίς λόγο εκτός περιοχής του Πασχαλάκη. Ο Μουργκ ήταν πολύ καλός για μια ακόμη φορά και συνδυάστηκε πολλές φορές με Τσιγγάρα και Κρμέντσικ. Ο Ζίφκοβιτς προσπαθεί αλλά δείχνει ότι δεν έχει καθαρό μυαλό. Επίσης πολύ καλά στοιχεία έδωσαν τόσο ο Βρακάς όσο και ο Κούτσιας. Ο τελευταίος αν και ήταν πάντοτε σε επίκαιρη θέση σκοραρίσματος είτε από ατυχία είτε από βιασύνη δεν τα κατάφερε. Τέλος ο Καγκάβα έδειξε αρκετά από τα στοιχεία του μεγάλου παίκτη, κάτι που φαινόταν και από τις συνεχής οδηγίες που έδινε. 

Συμπερασματικά είδαμε μια άκρως επιθετικογενή ομάδα πού έριξε ρυθμούς δικαιολογημένα και αναμενόμενα στο β μέρος, με πολλά καλά στοιχεία. Ο Γκαρσία καλείται να δώσει ευκαιρίες και οι παίκτες να τις αρπάξουν. Δεδομένης της απώλειας του τίτλου το διακύβευμα είναι το κύπελλο και η δεύτερη ή η τρίτη θέση. Οπότε από το κακό της μη απόκτησης των παικτών στις θέσεις που θα ήθελε, ο προπονητής μπορεί να βγάλει πολλά καλά. Και αυτά έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση όλης της προστιθέμενης αξίας των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ που σήμερα είναι βαθιά θαμμένη στην ανυποληψία ενός πρόχειρου σχεδιασμού και μιας ανύπαρκτης στρατηγικής.