Είναι κρίμα και άδικο να σου δίνονται μεγάλες ευκαιρίες για να σώσεις την χρονιά και να τις πετάς στα σκουπίδια, προκειμένου να ικανοποιήσεις προσωπικές και φτηνές σκοπιμότητες. Η συγκεκριμένη άποψη, είτε το θέλουμε είτε όχι, αφορά τα όσα αδικαιολόγητα συνέβησαν προχθές στο παιχνίδι των περσινών πρωταθλητών απέναντι στον Παναθηναϊκό, ο οποίος… δια περιπάτου επικράτησε και μάλιστα θριαμβευτικά.
Είναι αλήθεια ότι «τα όσα συνέβησαν» ασυγχώρητα επικεντρώνονται στην προκλητική (αδιαμφισβήτητα) συμπεριφορά του κόουτς των ηττημένων, να χρησιμοποιήσει κόντρα όχι μόνο στην ποδοσφαιρική λογική αλλά και στην απλή κοινή άποψη, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν επιτρέπει να επαναλαμβάνεις κάτι που αποδείχθηκε ανεπιτυχές και επικίνδυνο. Το οποίο μάλιστα ο ίδιος αναγνώρισε στην πράξη, αντικαθιστώντας δύο φορές τον παίκτη σε ισάριθμους αγώνες, στους οποίους παρουσιάστηκε προκλητικά λίγος και ανέτοιμος. Βέβαια το να «εντοπίζεται» και να «εκτιμάται» ως βασική αιτία μιας τραγικής εμφάνισης μόνο η παρουσία και η απόδοση ενός παίκτη, είναι υπερβολή. Ασφαλώς και συνηγόρησαν και κάποιες άλλες παθογενείς αιτίες. Όμως αυτή καθαυτή η χρησιμοποίηση του Μεϊτέ, πέρα από το γεγονός της αρνητικής του παρουσίας που είχε σαν συνέπεια την εκ προοιμίου απώλεια της βασικής ζώνης του κέντρου, επιβεβαίωσε μέχρις ενός σημείου βέβαια και το γεγονός ότι κάποιοι στην προσπάθεια τους να στηρίξουν απόψεις καθ' ολοκληρίαν αίολες ποδοσφαιρικά, δεν διστάζουν να τζογάρουν άγαρμπα, επιμένοντας σε επιλογές οι οποίες στην πράξη είχαν καταδικαστεί.
Είναι αλήθεια πως στον «όλο οργανισμό» δεν είχαμε μόνο τις συγκεκριμένες συμπεριφορές του συμπαθέστατου κόουτς, αλλά και ορισμένων υπευθύνων της διοίκησης (ιδιαίτερα για τις μεταγραφές), οι οποίοι έχουν «μητρώο» ή αν θέλετε «βιογραφικό» «βεβαρημένο», με παρόμοια «κολλήματα» που στοίχισαν και αυτά πολύ ακριβά. Όχι μόνον πρόσφατα αλλά και σε βάθος χρόνου στο παρελθόν. Οι άκαιρες και περίεργες πωλήσεις έχουν υπογραφές που δεν αμφισβητούνται.
Επιστρέφοντας στο «θέμα Μεϊτέ» όπως αυτό προέκυψε, όχι τόσο με τη σαφέστατα εμμονική χρησιμοποίηση του όσο με την άνευ λόγου και αιτίας περίεργη δήλωση του κόουτς να χαρακτηρίσει σαν έναν από τους κορυφαίους του αγώνα τον κατά γενική ομολογία «αρνητικό» Γάλλο, μένουμε έκπληκτοι για το «σκεπτικό» της. Εξαναγκαζόμενοι ως εκ τούτου να προχωρήσουμε σε δεύτερες αναγνώσεις και σκέψεις. Αν θέλουμε κάτι να πούμε επί του προκειμένου σε όσους εκλαμβάνουν τους φίλους του ΠΑΟΚ σαν μία άβουλη αγέλη, πλανώνται «πλάνην οικτρά». Γνωρίζουν πολύ καλά οι φίλοι του ΠΑΟΚ τι συμβαίνει στην ομάδα τους. Διατηρούν την ψυχραιμία τους και περιμένουν να κλείσουν τον κύκλο τους τα πλέι οφ, ώστε να κάνουν ταμείο και να αποδώσουν τα του «Καίσαρος τω Καίσαρι». Μέχρι τότε μένουν σταθερά στην άποψη (και στο μήνυμα) ότι οι εμμονές στοιχίζουν ακριβά, αλλά και εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Με αποδέκτες όλους όσους λησμονούν ή δεν σέβονται τα αυτονόητα.
Και δυο κουβέντες για ότι συνέβη στο φινάλε του αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ. Το «Φάληρο» για μια ακόμη φορά πιστό στις αρχές και στις παραδόσεις του, παρουσίασε μια «παράσταση» η οποία δυστυχώς ήρθε κόντρα με τις στιγμές και τα πανηγύρια για την δίκαιη κατάκτηση κατά γενική ομολογία του τίτλου. Τα όσα άθλια καταγράφηκαν οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε τιμωρίες σοβαρές. Κρατήστε όμως μια σημείωση και παρακολουθήστε με ποιο τρόπο θα επιχειρηθεί η μη τιμωρία της έδρας των ενόχων. Οι ημερομηνίες «εγκλωβίζουν» την έδρα των πρωταθλητών, που θα πρέπει να αγωνιστούν με κλειστές τις πόρτες του σταδίου τους, στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Είμαστε περίεργοι να δούμε το τι θα επινοηθεί από τα… θεσμικά όργανα (μεταξύ αυτών της Σούπερ Λίγκα με πρόεδρο τον οικοδεσπότη του Φαλήρου), για να πάει προς τα πίσω η ποινή και οι Τσουκαλάδες να μην χάσουν την ευκαιρία να στήσουν το δεύτερο - μετά το προχθεσινό - πανηγύρι τους.
