Δεν δυσκολεύτηκε ο σοβαρός και σαφέστατα βελτιωμένος ΠΑΟΚ να «στείλει αδιάβαστη» την άμοιρη κροατική αντίπαλο του, οι παίκτες της οποίας και ο προπονητής, έδειχναν στην κυριολεξία σαστισμένοι με τη λήξη της αναμέτρησης, προσπαθώντας να συνέλθουν. Θαρρείς και έπεσαν πάνω σε κάτι που δεν το περίμεναν! Ήταν τόσο καλός ο γηπεδούχος αλλά και τόσο αδύναμοι οι ανταγωνιστές του θα αναρωτηθεί κανείς για να έχουμε αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι; Μάλλον θα αποδεχθούμε και τα δύο.
Η χθεσινή άνετη πρόκριση συνοδεύτηκε εκτός όλων των άλλων σημαντικών, με δύο γκολ τα οποία της δίνουν και μια ιδιαίτερη διάσταση. Μια διάσταση που ικανοποίησε – θα λέγαμε ενθουσίασε – τους φίλους του ΠΑΟΚ. Και αυτή η ευχάριστη έκπληξη δεν ήταν άλλη από το γεγονός πως ο συμπαθέστατος Τσάλοφ «έσπασε το ρόδι» και σκόραρε και ο Γιακουμάκης πέτυχε ένα γκολ που χαρακτηρίζεται αναντίρρητα σεντερφορίσιο. Όμορφη και ήσυχη η χθεσινή ΠΑΟΚτσήδικη βραδιά. Το 90λεπτο ρολάρισε σε ένα ρυθμό που δεν είχε καμία σχέση με τους αντίστοιχους των προηγούμενων ψυχοβγαλτικών και κακών εμφανίσεων. Ο κόουτς διαχειρίστηκε με άψογο θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τρόπο το 90λεπτο, επιλέγοντας ένα ορθόδοξο σχήμα και εκμεταλλευόμενος την άνεση που του παρείχε η εξέλιξη του παιχνιδιού αλλά και το άνετο σκορ, πέρασε και τους περισσότερους νεοαποκτηθέντες, με σημαντικότερη την «περίπτωση» του Γιακουμάκη. Ο οποίος τελικά με το εξαιρετικό γκολ που πέτυχε, «κέρδισε» πολλούς πόντους, με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο. Τη χάρηκαν τη χθεσινή βραδιά οι… διψασμένοι για διακρίσεις ΠΑΟΚτσήδες (είχαμε και sold out)!
Όχι μόνο για την πρόκριση, αλλά και γιατί είδαν ύστερα από αρκετό καιρό και μετά από συνεχόμενες απαράδεκτες εμφανίσεις, την ομάδα τους να αλλάζει εικόνα προς το καλύτερο. Από ανερμάτιστη και άνευρη, να αποκτά ψυχή και νεύρο και να είναι διεκδικητική σε ολόκληρο το διάστημα του αγώνα.
Είναι αλήθεια βέβαια πως ο χθεσινός της αντίπαλος «προσφέρονταν» λόγω των πολλών αδυναμιών του, σαν μια μεγάλη ευκαιρία για να επιβάλει τα «θέλω του». Όμως αυτό δεν αλλάζει τις διαπιστώσεις το ότι η ομάδα που νίκησε έπαιξε ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο, πως είχε διάρκεια και το κυριότερο ότι μέχρι χθες τουλάχιστον περνούσε μια σοβαρή αγωνιστική κρίση, από την οποία όλοι πιστεύουν σήμερα να έχει απαλλαγεί. Σε ότι σχέση με το αγωνιστικό κομμάτι της όμορφης – το επαναλαμβάνουμε – ΠΑΟΚτσήδικης βραδιάς, σοβαρός λόγος δεν μπορεί να γίνει. Οι δύο ομάδες είχαν τεράστια διαφορά. Ήταν η μέρα με τη νύχτα.
Σε ότι αφορά την ατομική απόδοση των νικητών, μπορούμε να πούμε ότι ο Παβλένκα απόλαυσε κι αυτός σαν θεατής τους συμπαίκτες του, έχοντας μόνο μία παρέμβαση σε ολόκληρο το 90λεπτο. Ο Κένι σαφώς καλύτερος του Σάστρε. Το δίδυμο Κετζιόρα – Μιχηαλίδη δεν ένιωσε «ενοχλήσεις», ενώ ο Μπάμπα παρουσιάστηκε πιο ζωηρός… ή αν θέλετε πιο ξεκούραστος. Πολύ καλός ο Μεϊτέ, συμμετοχικότατος και μέσα σε πολλές φάσεις ο Οζντόεφ. Σταθερή αξία ο Ζίβκοβιτς, ενώ ο Κωνσταντέλιας ανεβάζει στροφές και είναι σε κάθε παιχνίδι και καλύτερος. Και ο Ντεσπόντοφ; Πιστεύουμε αν τον διαχειριστεί σωστά ο Λουτσέσκου, του δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη και του ενισχύσει το ηθικό, θα αποτελέσει σίγουρα μια σπουδαία μονάδα.
Τέλος επιστρέφοντας στα δύο «μηνυματικά» γκολ, ο κόσμος με το θερμό του χειροκρότημα επιβράβευσε και τους δύο σκόρερ (Τσάλοφ, Γιακουμάκη). Και μια υπενθύμιση… ο Ατρόμητος είναι σαφώς καλύτερος από τη Ριέκα.
