Τα «σημάδια» και τα «συμπτώματα» έδειχναν από καιρό πως κάποια στιγμή η ομάδα θα πλήρωνε ακριβά την απρονοησία και την ανικανότητα, να την στείλουν «ξυπόλητη στα αγκάθια» οι φωστήρες της ΠΑΕ, οι οποίοι φαίνεται πως είχαν εξαντλήσει τη δύναμη τους, στο πως θα αντιμετωπίσουν και θα αποδομήσουν τον Μυστακίδη.
Οι έχοντες κοινή ποδοσφαιρική λογική, φώναζαν και προειδοποιούσαν πως θεωρείται τεράστιο λάθος να πορευτεί η ομάδα με αυτό το ρόστερ, στις πολλές σοβαρές διπλές και απαιτητικές υποχρεώσεις. Και η δραματική επιβεβαίωση για τα αποτελέσματα αυτής της αναιτιολόγητης απάθειας των καθ ύλην αρμοδίων για την απόλυτη ανάγκη της ενίσχυσης του έμψυχου δυναμικού… σιγά – σιγά άρχισε να εμφανίζεται χωρίς να ανησυχήσει κανείς. Θα μου πείτε αυτοί έφτασαν στο σημείο να «πουλήσουν» ότι πολυτιμότερο έχει σήμερα ο ΠΑΟΚ (Κωνσταντέλια) και θα τους τρόμαζε μια πολύ πιθανή «εκτροπή» και «κατάρρευση» που θα οφειλόταν στην εξόφθαλμη έλλειψη σοβαρών εναλλακτικών λύσεων; Αλλού έχουν την έννοια τους και το μυαλό τους και τα ενδιαφέροντα τους. Δεν ξέρω τι έχουν να μας πουν τώρα και πως αισθάνονται, βλέποντας και διαπιστώνοντας πως με τις πρώτες απουσίες βασικών μονάδων από τραυματισμούς ή από οποιαδήποτε άλλη αιτία όπως το ντεφορμάρισμα ή να εκτίσουν κάποια προβλεπόμενη ποινή. Ποιοι αντικατέστησαν τον Γιακουμάκη, τον Ζίβκοβιτς, τον Μιχαηλίδη, τον Λόβρεν;
Η εικόνα της ομάδας χθες στο Περιστέρι ήταν δραματική. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Γκολ και πάλι προσφορά του καταστήματος (όπου κατάστημα εννοούμε την απαράδεκτη και τραγική άμυνα). Δείτε τα και βγάλτε συμπεράσματα. Στο πρώτο ο σκόρερ έχει σχεδόν «καθίσει» και γονατιστός παίρνει την κεφαλιά με τον φρουρό του (Τσάλοφ) απλώς να τον «κοιτάζει»! Δεν αναφέρομαι στο δεύτερο γκολ, στο οποίο βασική και απόλυτη ευθύνη έχει ο Παβλένκα. Ο οποίος έχει με το πίσω – μπρος που έκανε και μερική ευθύνη και στο πρώτο γκολ. Επιπρόσθετα θα μπορούσαμε να πούμε για τον συμπαθή τερματοφύλακα ότι στα τελευταία παιχνίδια δείχνει πως δεν έχει σωστά αντανακλαστικά, σε φάσεις μπροστά του τις οποίες μπορούσε να τις καθαρίσει, αν ενεργούσε έγκαιρα και ψύχραιμα.
Δεν ήταν μόνον τα φτηνά γκολ. Δυστυχώς είχαμε επανάληψη μιας αγωνιστικής συμπεριφοράς και αντίστοιχης διαχείρισης, η οποία κατά κύριο λόγο οφειλόταν στον αργό ρυθμό ανάπτυξης και αντίδρασης. Δεν είναι δυνατόν βραδυπορώντας (όπως χθες αλλά και τακτικά ο Μεϊτέ) να δώσουν πνοή και ένταση αλλά και ουσία, πολύ περισσότερο να πετύχουν την ανατροπή των δεδομένων (πρωτοπορία των γηπεδούχων). Μονότονη, προβλέψιμη (προφανώς και μονόφθαλμη) η ομάδα του Ραζβάν, απογοήτευσε, ανησύχησε και προβλημάτισε. Οι γηπεδούχοι σχεδόν «τελειωμένοι», χωρίς νίκη εδώ και καιρό και στον πάτο της βαθμολογίας, πήραν ένα τρίβαθμο πραγματικό «φιλί της ζωής», από μια ομάδα που ήταν το φαβορί και η οποία στις απίστευτες και επώδυνες οπισθοδρομήσεις της και μεταλλάξεις της είναι… «ικανή» και «νεκρούς» ακόμη να «αναστήσει».
Στο περιθώριο της οδυνηρής απώλειας υπάρχουν βέβαια και κάποια ερωτηματικά, τα οποία αφορούν την ιδιαίτερη κατά την προσωπική μας άποψη, διαχείριση ενός παίκτη ο οποίος θα έπρεπε να έχει θέση και επί μονίμου βάσεως στο βασικό σχήμα. Αδυνατούμε να εξηγήσουμε την «περιθωριοποίηση» του Μαντί Καμαρά και την χρησιμοποίηση του κατά πάγιο τρόπο προς το τέλος κάποιου παιχνιδιού και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα. Σε ατομικό επίπεδο ο Παβλένκα όπως προαναφέραμε στα χειρότερα του. Μεγάλες ευθύνες και για τα δύο γκολ. Το πρώτο το μοιράζεται βέβαια με τον Τσάλοφ, στο δεύτερο όμως έχει την αποκλειστική ευθύνη. Αποτυχημένο το δίδυμο Κετζιόρα – Βολιάκο. Βραδύς και ανούσιος ο Μεϊτέ, ελάχιστος ο Μπιάνκο, κινητικός αλλά όχι αποτελεσματικός ο Ντεσπόντοφ. Οι δυο ακραίοι αμυντικοί ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Αυτόν τον χθεσινό ΠΑΟΚ, δυστυχώς δεν μπορούσαν να τον συνεφέρουν ούτε οι φιλότιμες προσπάθειες του Κωνσταντέλια και του Τάισον. Όσο για την εμμονή του κόουτς να χρησιμοποιεί έναν παίκτη παντελώς αδιάφορο (Τσάλοφ), θεωρείται ανεξήγητη και αυτοκαταστροφική. Αν δεν εμπιστεύεται τον πιτσιρικά (Μύθου) τον οποίο θεωρεί άπειρο, γιατί δεν χρησιμοποιεί στην «ορφανή» μετά την απουσία του Γιακουμάκη θέση, τον Ντεσπόντοφ, που έπαιζε σέντερ φορ και στην εθνικής Βουλγαρίας και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Θα μου πείτε ότι πολλά ζητάμε από τον συμπαθή καθόλα Ραζβάν, που έχει τις δικές του «αρχές», αλλά και εμμονές.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
