Η Ελλάδα, σε απάντηση στις γεωστρατηγικές προκλήσεις και τις αυξημένες αμυντικές ανάγκες — ιδίως στον Αιγαίο — έχει επενδύσει σημαντικά στην ανάπτυξη και απόκτηση στρατιωτικών drones. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παίζουν κρίσιμο ρόλο στη παρακολούθηση, τη αναγνώριση και την ενίσχυση της εδαφικής ακεραιότητας, ενισχύοντας τη δυναμική του ελληνικού Στρατού.
Διεθνείς συμφωνίες και εισαγωγές
Η χώρα έχει ενισχύσει το οπλοστάσιό της με drones υψηλής τεχνολογίας μέσω συνεργασιών με κορυφαίες αμυντικές δυνάμεις. Αξιοσημείωτη είναι η απόκτηση των Heron UAV από το Ισραήλ, τα οποία χρησιμοποιούνται για παρακολούθηση και αποστολές μέσης βεληνεκούς.
Επίσης, η συμφωνία με τις ΗΠΑ για τα MQ-9 Reaper (ή Predator B) αναμένεται να προσθέσει δυνατότητες πληροφοριών και στόχευσης (ISR), ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το πρόγραμμα ενοποίησης του ελληνικού Αμυντικού Σχεδίου.
Εγχώρια ανάπτυξη και το πρόγραμμα EOD HORIZON
Παράλληλα με τις εισαγωγές, η Ελλάδα προωθεί εγχώρια έρευνα και ανάπτυξη. Το πρόγραμμα EOD HORIZON — σε συνεργασία με την εταιρεία Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (HAI) — στοχεύει στη δημιουργία μεσαίων και μεγάλων τακτικών drones για αναγνώριση και αντιαρματικές αποστολές. Το Pegasus II, ένα drone μεγάλης αντοχής που αναπτύσσεται από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και ιδιωτικούς φορείς, αποτελεί παράδειγμα αυτής της στρατηγικής αυτονομίας.
Στρατηγική αξία και προκλήσεις
Τα ελληνικά drones αναπτύσσονται σε δύο άξονες: αεροπορική παρακολούθηση (π.χ. ελέγχος θαλασσίων συνόρων) και ενίσχυση της Νατοϊκής συνεργασίας. Σε συνθήκες αυξημένων εντάσεων, η πραγματικού χρόνου συλλογή δεδομένων και η ικανότητα για γρήγορη αντίδραση είναι ζωτικής σημασίας. Ωστόσο, η χώρα αντιμετωπίζει προκλήσεις όπως ο περιορισμένος προϋπολογισμός και η ανάγκη για περαιτέρω επενδύσεις σε τεχνογνωσία και υποδομές.
Μέλλον και συνεργασίες
Η Ελλάδα εξερευνά καινοτόμες συμμαχίες, όπως η συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Eurodrone μαζί με Γερμανία, Γαλλία, και Ιταλία, που στοχεύει στη δημιουργία μεγάλων μη επανδρωμένων συστημάτων. Παράλληλα, η στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ενισχύει τη μεταφορά τεχνογνωσίας και την πρόσβαση σε next-gen συστήματα.
Τα ελληνικά στρατιωτικά drones αποτελούν στυλοβάτη της εθνικής άμυνας, συνδυάζοντας διεθνείς αγορές, εγχώρια καινοτομία και στρατηγικές συμμαχίες. Η επένδυση σε αυτά τα συστήματα δεν είναι μόνο απάντηση σε άμεσες απειλές, αλλά και βήμα προς την τεχνολογική αυτάρκεια σε ένα ταχέως εξελισσόμενο πεδίο.
Πηγή: geostratigika.gr
