Κάπου ανάμεσα στα παιδικά χρόνια, τα μαθήματα και τα μεγάλα όνειρα, ένα αγόρι με μια ρακέτα στο χέρι και σπίθα στο βλέμμα ταξιδεύει τον κόσμο. Σε ηλικία που οι περισσότεροι συνομήλικοί του παλεύουν με την άλγεβρα και τα πρώτα βήματα στην εφηβεία, ο Ραφαήλ Παγώνης γράφει τη δική του ιστορία στα κορτ.
Έχοντας τη ρακέτα για πυξίδα και τα όνειρα του για κίνητρο, ο 14χρονος τενίστας έκανε τους πάντες να ασχοληθούν ξανά μαζί του όταν πήρε το εισιτήριο για τον τελικό του Wimbledon Κ14. Εκεί τα πράγματα μπορεί να μην πήγαν όπως θα ήθελε αφού γνώρισε την ήττα στο tie break από τον Μόριτς Φράιταγκ (6-4, 1-6, 4-10) αλλά ο τρόπος που αγωνίστηκε και το πείσμα που έδειξε, αφήνουν υποσχέσεις και διαβεβαιώνουν ότι η κάθε πτώση είναι απλώς ένα επιπλέον κίνητρο για την επόμενη κορυφή.
Και ναι μπορεί αυτό να έχει ειπωθεί για αρκετά παιδιά σε αυτή την ηλικία αλλά φαίνεται ότι ο Ραφαήλ δεν παίζει απλώς τένις, ζει και αναπνέει για αυτό. Ξυπνά νωρίς, προπονείται σκληρά, ταξιδεύει διαρκώς, μορφώνεται διαδικτυακά και κυνηγά με αφοσίωση ένα όνειρο που, για άλλους, μοιάζει μακρινό. Για εκείνον όμως, είναι ήδη παρόν. Και αυτός ο νεαρός, δε δείχνει απλώς ικανός να φτάσει στην κορυφή, δείχνει φτιαγμένος για να την κατακτήσει.
Η παρακίνηση του μπαμπά και το πάθος για τη νίκη
Έκανε τα πρώτα του βήματα μόλις στα δυο του χρόνια, όταν ο μπαμπάς του αποφάσισε να το πάει για πρώτη φορά στο γήπεδο. Ο μικρός γοητεύτηκε και δεν σταμάτησε να ζητά την επαφή με το μικρό μπαλάκι.
Μεγαλώνοντας έπιασε τη ρακέτα στο χέρι και από τις πρώτες του προσπάθειες, το πάθος άρχισε να μεγαλώνει. «Παίζαμε πόντους με τον μπαμπά μου και πάντα ήθελα να νικάω», είχε υποστηρίξει σε συνέντευξη του. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε στα 10 του χρόνια, όταν κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Εκείνη η στιγμή ήταν καθοριστική για εκείνον καθώς έγινε το κλικ και αποφάσισε να αφήσει το μπάσκετ, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να αγαπά, και αποφάσισε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο τένις.
Η επιλογή αυτή φαίνεται ήδη ότι είναι ιδανική καθώς από τα 10 του χρόνια, άρχισε να αγωνίζεται σε τουρνουά της Tennis Europe, έχει συμμετάσχει σε κορυφαίες διοργανώσεις όπως τα Les Petits As, το IMG Future Stars και το Orange Bowl, όπου το 2024 κατέλαβε την τρίτη θέση και το 2023 έφτασε στον τελικό του IMG Future Stars, ενώ φέτος έχει ήδη κατακτήσει επτά τουρνουά στο μονό αγωνιζόμενος μάλιστα απέναντι σε μεγαλύτερης ηλικίας αθλητές.
Το μεγάλο του όνειρο είναι να κατακτήσει την κορυφή και να γίνει το Νο1 του κόσμου. «Το όνειρό μου είναι να τα κατακτήσω όλα! Να φτάσω στο Νο1 του κόσμου, να πάρω πολλά Grand Slam και να κερδίσω το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Δεν υπάρχει κάτι που να μην θέλω να κερδίσω στο τένις» είχε εξομολογηθεί σε παλαιότερη συνέντευξη του.
Εντατική καθημερινότητα, επαγγελματική προσέγγιση
Ο Ραφαήλ έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητας του στο τένις. Οι προπονήσεις του είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και πολύωρες και για αυτό έχει επιλέξει να εγκαταλείψει το παραδοσιακό σχολείο από τα 12 του και να κάνει διαδικτυακά μαθήματα, τα οποία του επιτρέπουν να συνδυάσει την εκπαίδευση με τα συνεχή ταξίδια και τις απαιτητικές προπονήσεις.
Η βάση του, πλέον, βρίσκεται στη Λεμεσό, στην ακαδημία του Μάρκου Παγδατή, ένα προπονητικό περιβάλλον υψηλού επιπέδου που του προσφέρει τις κατάλληλες συνθήκες για εξέλιξη.
Το καθημερινό του πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και αρχίσει στις 7 το πρωί και τελειώνει στις 9 το βράδυ. Περιλαμβάνει προπονήσεις τένις, φυσική κατάσταση, ειδική διατροφή, φυσικοθεραπείες, αποθεραπείες και ακόμα και μαθήματα κουνγκ φου για πνευματική και σωματική ενδυνάμωση.
Γιατί ξεχωρίζει;
Διαθέτει εξαιρετικά χαρακτηριστικά, έντονη προσωπικότητα και έχει έναν ξεκάθαρο στόχο, την κορυφή. Από μικρός έμαθε να διαχειρίζεται την πίεση, να αγωνίζεται με πειθαρχία και να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία ως μια ευκαιρία για περαιτέρω βελτίωση. Σύμφωνα με τον προπονητή του, Γιώργο Φουντούκο, είναι ένας πλήρης παίκτης από μικρός. Γνωρίζει τον τρόπο να διαχειρίζεται την πίεση και έχει το ψυχολογικό ανάστημα που απαιτεί το τένις υψηλού επιπέδου.
Έχει ως πρότυπο τον Κάρλος Αλκαράθ και προσπαθεί να εισάγει στο παιχνίδι του την επιθετικότητα, την ταχύτητα και τη δημιουργικότητα που τον χαρακτηρίζουν. Του αρέσει να μιμείται το ίνδαλμα του, να χρησιμοποιεί τα drop shots του και να δουλεύει καθημερινά για να βελτιώσει την ταχύτητα και να γίνει πιο επιθετικός. Δεύτερος στη λίστα του έρχεται ο Ράφα Ναδάλ, που όπως έχει αποκαλύψει ο μικρός του αρέσει γιατί έχουν το ίδιο όνομα και για το πάθος μέσα στο κορτ.
Φυσικά, η σύγκριση με τον Στέφανο Τσιτσιπά ήταν αναπόφευκτη. Μπορεί και οι δυο να είναι μαχητές αλλά έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους και διαφέρουν ως χαρακτήρες.
Η επιθυμία του Monte Carlo
Είναι μόλις 14 ετών αλλά μέχρι στιγμής έχει αποδείξει ότι η απόφαση του να αλλάξει τον τρόπο εκπαίδευσης του και να αφοσιωθεί στο τένις ήταν κάτι παραπάνω από ορθή.
Έχει αναδειχθεί δύο φορές πρωταθλητής Ελλάδος Κ10, μια φορά στην Κ12, μια στην Κ14.Σε επίπεδο Tennis Europe μετρά 21 τίτλους σε 31 τελικούς τόσο στο μονό όσο και στο διπλό μέσα σε δύο χρόνια.
Η φετινή χρονιά άρχισε εντυπωσιακά για εκείνον με την κατάκτηση του φημισμένου Tim Essonne στη Γαλλία, όπου νίκησε στον τελικό τον Δανό Φράιταγκ με 6-2, 7-6(1), χωρίς, μάλιστα, α χάσει σετ σε ολόκληρη τη διοργάνωση!
Ο Δανός βρέθηκε απέναντι του και στον τελικό του Wimbledon και κατάφερε να πάρει τη νίκη στο tie break αλλά ο Ραφαήλ δε φάνηκε να πτοείται και δηλώνει έτοιμος για την επόμενη πρόκληση. «Θέλω να πάω στο επόμενο Super Category, να φτάσω τουλάχιστον στα ημιτελικά, να τα δώσω όλα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και να αγωνιστώ στο Masters του Monte Carlo. Από την αρχή της χρονιάς, είναι στόχος μου να πάω εκεί. Είναι πολύ σημαντικό τουρνουά και είναι Monte Carlo!», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο Ραφαήλ είναι φτιαγμένος για τα δύσκολα, δεν κοιτάζει απλώς ψηλά, ζει ήδη εκεί. Με πάθος, πειθαρχία και όνειρο, ταξιδεύει με προορισμό την κορυφή του κόσμου.
