Κάθε περιοχή του κόσμου προσφέρει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα, αλλά έρχεται «πακέτο» και με ιδιαίτερα προβλήματα, όπως η μικρή πόλη του Longyearbyen (μτφ. Πόλη του Μεγάλου Έτους), όπου απαγορεύεται ο θάνατος.
Στην Ελλάδα, ας πούμε, λόγω εξόδων είναι εξαιρετικά δαπανηρό να πεθάνεις, αλλά στο γραφικό αυτό σκανδιναβικό χωριό της Νορβηγίας, είναι όχι απλά απαγορευτικό, αλλά παράνομο, όπως εξηγούν οι Times of India.
Και αυτό όχι επειδή η κοινότητα αντιμετωπίζει κάποια κρίση με ζόμπι ή βρυκόλακες, αλλά λόγω των ακραίων κλιματικών συνθηκών που επικρατούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.
Γιατί απαγορεύεται ο θάνατος
Το Longyearbyen βρίσκεται βαθιά μέσα στον Αρκτικό Κύκλο, στο αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ, και τηρεί έναν τοπικό νόμο που δεν βρίσκεις και παντού. Είναι επίσημα παράνομο να πεθάνεις και να θαφτείς στο νεκροταφείο του.
Αυτός ο ασυνήθιστος νόμος ισχύει για έναν πολύ καλό λόγο. Για να τον κατανοήσουμε όμως, πρέπει να μάθουμε περισσότερα για την τοποθεσία και τον καιρό του.
Το Longyearbyen είναι ένα από τα πιο κρύα μέρη στη γη. Η πιο κρύα μέρα στην καταγεγραμμένη ιστορία του είδε -46,3 βαθμούς Κελσίου. Η θερμότερη δεν φτάνει πάνω από 3-7 βαθμούς Κελσίου. Αυτό είναι το αρκτικό κλίμα.
Φανταστείτε τώρα τι συμβαίνει σε μία σορό, αν θαφτεί σε ένα μέρος με τόσο σκληρές περιβαλλοντικές συνθήκες. Από τη μία, το μόνιμα παγωμένο έδαφος είναι ιδιαίτερα δύσκολο να σκαφτεί για να δεχτεί πτώματα.
Από την άλλη, ακόμα και αν θαφτεί κανείς, το ακραίο κρύο εμποδίζει τις διαδικασίες αποσύνθεσης, διατηρώντας τη σορό ουσιαστικά «ατόφια» για δεκαετίες, και ως εκ τούτου, τα νεκροταφεία στην περιοχή θα αντιμετώπιζαν, μόνο μέσα σε μία γενιά, πρόβλημα χώρου.
Ακόμα ένα πρόβλημα καραδοκεί και για τη δημόσια υγεία. Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει από ασθένεια, δεν έχουν ακόμα αφανιστεί όλα τα παθογόνα που έφερε. Λόγω της ικανότητας κάποιων μικροοργανισμών να συντηρούνται σε συνθήκες νάρκης στο κρύο, οι θαμμένοι σοροί στο Longyearbyen θα αποτελούσαν «κοιμώμενη» εστία ασθενειών για όσο βρίσκονται στο έδαφος.
Το 1950 λοιπόν, η νορβηγική κυβέρνηση θέσπισε νόμο που καθιστούσε παράνομο τον θάνατο και την ταφή εντός των ορίων της πόλης. Για να αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να πεθαίνουν εντός, έκλεισαν και όλα τα υπάρχοντα νεκροταφεία.
Οι άνθρωποι του Longyearbyen που πεθαίνουν μεταφέρονται στην ηπειρωτική Νορβηγία, πάνω από 2000 χιλιόμετρα μακριά.
πηγή: reader
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
