Τι ψάχνεις;

Σμαραγδή: «Πιάνουμε τα όρια, αλλά μένουμε εκτός – Είναι αποθαρρυντικό για τους νέους»

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Περιμένεις με αγωνία το αποτέλεσμα στο φωτεινό πίνακα και ξαφνικά το όνειρο παίρνει σάρκα και οστά. Έχεις πετύχει το όριο. Την επίδοση αυτή που σου εξασφαλίζει τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο.

Ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη, εντατικοποιείς το πρόγραμμα της προπόνησης και είσαι έτοιμος/η να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό αγωνιζόμενος με τα γαλανόλευκα.

Όμως, μερικά όνειρα διακόπτονται απότομα. Όχι λόγω τραυματισμού ή χαμηλής απόδοσης αλλά λόγω… έλλειψης χρηματοδότησης. Πρόσφατη ανακοίνωση της ομοσπονδίας μείωσε αισθητά τον αριθμό των αθλητών που θα συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου ΑμεΑ στο Νέο Δελχί.

Κριτήριο, πλέον, δεν είναι απλώς η επίτευξη του ορίου, αλλά η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, συγκεκριμένα, στους πρώτους τέσσερις της διετίας. Έτσι, αθλητές που βρίσκονται σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση το 2025, αλλά για διάφορους λόγους μπορεί να μη συμμετείχαν πέρυσι σε αγώνες ή δε βρίσκονται στους πρώτους τέσσερις του αγωνίσματος τους μένουν εκτός. Όχι γιατί δεν άξιζαν αλλά γιατί δεν «χωράνε»!

Η Στέλλα Σμαραγδή μίλησε στο metrosport.gr για το όριο που πέτυχε για το Παγκόσμιο, τα κριτήρια συμμετοχής που άλλαξαν ενώ παράλληλα, μας περιέγραψε τα συναισθήματα και την αντίδραση της όταν έμαθε για τις αλλαγές και αναρωτήθηκε γιατί ένας αθλητής ή μια αθλήτρια να συνεχίσει να προσπαθεί.

Ποια ήταν η ενημέρωση που είχατε; Πόσο δίκαιη θεωρείς την αλλαγή των κριτηρίων;

«Ενημερωθήκαμε πως τα κριτήρια συμμετοχής για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Νέου Δελχί αλλάζουν και πλέον προκρίνονται οι αθλητές που βρίσκονται στην τετράδα της παγκόσμιας κατάταξης για τη διετία. Αν μετρούσε μόνο η φετινή σεζόν, θα ήμουν 2η στον κόσμο στην κατηγορία Τ47 και 5η στη μεικτή (Τ46-Τ47). Είναι δύσκολο να αποδεχθείς πως, παρότι έχεις πιάσει το όριο που σου ζητήθηκε, μένεις τελικά εκτός. Και η αναφορά στην τελευταία διετία δεν είναι απολύτως δίκαιη, γιατί δεν είχαν όλοι τη δυνατότητα να αγωνιστούν με ίσους όρους κάθε χρονιά».

Ποια ήταν η αντίδραση σου;

«Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο 48ωρο μετά την ανακοίνωση ένιωσα να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μου ξανά. Βυθίστηκα σε σκέψεις, σε αμφιβολίες. Σκέφτηκα ακόμη και γιατί συνεχίζω. Αλλά μετά θυμήθηκα γιατί ξεκίνησα. Έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση πριν χρόνια και με κράτησε όρθια η σκέψη ότι αγωνίζομαι πρώτα για μένα. Αυτό με έσπρωξε να πάω στον χθεσινό αγώνα, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό».

Έκανες ένα βίντεο στο tik tok και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή…

«Το βίντεο ήταν μια ανάγκη να μοιραστώ αυτό που ένιωθα. Δεν περίμενα τέτοια απήχηση. Ο κόσμος ήταν συγκλονιστικά υποστηρικτικός, δέχτηκα πολλή αγάπη και ενδιαφέρον. Πολλοί άνθρωποι ήθελαν να βοηθήσουν. Συγκινήθηκα. Εκεί ένιωσα πόσο μεγάλη αξία έχει να μοιράζεσαι την αλήθεια σου».

Η εναλλακτική που δόθηκε είναι να ταξιδέψετε με δικά σας έξοδα…

«Ναι, και αυτό είναι πολύ προβληματικό. Γιατί, ενώ υπάρχει ένας αριθμός αθλητών που ενδεχομένως μπορούν να καλύψουν τα έξοδα είτε μέσω χορηγών είτε με την υποστήριξη των κοντινών τους, υπάρχουν και άλλοι που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Κι εγώ προσωπικά το έχω βιώσει αυτό. Το 2015, έκανα κυριολεκτικά έρανο στο χωριό μου για να καταφέρω να πάω στο Παγκόσμιο της Ντόχα. Σκέφτομαι τώρα έναν νέο αθλητή που αντιμετωπίζει κάτι παρόμοιο. Αν σήμερα καταφέρει να πάει με δικά του έξοδα, ποιος του εξασφαλίζει ότι δεν θα συμβεί ξανά κάτι ανάλογο στο μέλλον; Είναι αποθαρρυντικό».

Μετά το βίντεο που έκανες και τον αγώνα όλων των υπόλοιπων αθλητών υπήρξε κάποια ανταπόκριση;

«Σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη επικοινωνία! Όμως, είναι σημαντικό ότι άνοιξε η κουβέντα. Δεν μπορούμε να αφήσουμε το θέμα να ξεχαστεί. Είναι σοβαρό. Ακόμα και αν εγώ μπορώ πλέον να το διαχειριστώ συναισθηματικά, γιατί έχω εμπειρία, για έναν νέο αθλητή είναι πολύ σκληρό. Να έχεις δουλέψει, να έχεις επενδύσει χρόνο και χρήματα, να πιάνεις το όριο και ξαφνικά να μην σου δίνεται η ευκαιρία να αγωνιστείς!».

Μέχρι πότε θα πρέπει να δηλωθεί η τελική λίστα;

«Μέχρι αύριο, 22 Ιουλίου, πρέπει να δηλώσουμε εάν θα συμμετάσχουμε με δικά μας έξοδα. Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος και αυτό αυξάνει το άγχος και την πίεση σε όλους τους αθλητές».

Έχεις καταλάβει ποιος ευθύνεται για αυτή την απόφαση; Έχει υπάρξει κάποια εξήγηση ή επικοινωνία με εσάς τους αθλητές;

«Δεν θεωρώ ότι είναι δική μας δουλειά ως αθλητές να αναζητούμε ποιος φταίει. Το να πετάγεται η ευθύνη από τον έναν στον άλλον και εμείς να είμαστε στη μέση δεν βοηθά κανέναν. Ο ρόλος μας είναι να προπονούμαστε, να αγωνιζόμαστε, να κυνηγάμε τις επιδόσεις. Οι υπεύθυνοι οφείλουν να αναλάβουν το κομμάτι της διοργάνωσης και να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή όσων πληρούν τα κριτήρια. Δεν μπορούμε να γινόμαστε εμείς οι κριτές, ούτε είναι δίκαιο να φορτωνόμαστε εμείς τις συνέπειες».