Στη «σκακιέρα» της νέας ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή φαίνεται πως μπαίνουν τα στενά του Ορμούζ, με τους αναλυτές να διερευνούν τις συνέπειες που θα είχε το διόλου απίθανο κλείσιμό τους.
Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη τοποθεσία, ανάμεσα στον κόλπο του Ομάν και τον Περσικό Κόλπο, παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο ζωτικής στρατηγικής σημασίας σημεία για τις εξαγωγές του Ιράν, το οποία θα απαντούσε με ιδιαίτερη σφοδρότητα, εάν έχανε τον εν λόγω πόλο του.
Άλλωστε, περίπου το 20% του πετρελαίου και ένα σημαντικό μέρος του φυσικού αερίου παγκοσμίως διέρχεται από τα Στενά, με την Ευρώπη να εισάγει πετρέλαιο και υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από τα κράτη του Κόλπου. Έτσι, εάν το Ιράν αποκλείσει την περιοχή, τότε οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου θα εκτοξευθούν και η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει ενεργειακές ελλείψεις και, ιδίως, οι χώρες που εξαρτώνται από τα καύσιμα της Μέσης Ανατολής.
Μάλιστα, μια ξαφνική άνοδος της τιμής του πετρελαίου θα αύξανε τον πληθωρισμό, το ενεργειακό κόστος, διαταράσσοντας, ταυτόχρονα, τις βιομηχανίες σε ολόκληρη τη «Γηραιά Ήπειρο», ακόμη και τους τομείς:
της μεταποίησης
των μεταφορών
της γεωργίας
των χρηματιστηρίων
Κατά πληροφορίες, μάλιστα, το κόστος θα ήταν ιδιαίτερα βαρύ και στο εμπόριο, δεδομένου ότι τα Στενά αποτελούν βασική οδό για τη διανομή αγαθών, πλήττοντας ανεπανόρθωτα
τις ευρωπαϊκές εισαγωγές πρώτων υλών, ηλεκτρονικών και καταναλωτικών αγαθών
τις αλυσίδες εφοδιασμού
τα ναυτιλιακά ασφάλιστρα
Κι όλα αυτά την ώρα, που αναλυτές θεωρούν ότι ο ενδεχόμενος αποκλεισμός των Στενών θα πυροδοτούσε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις, στις οποίες θα συμμετείχαν - όπως πάντα - οι ΗΠΑ, οι ναυτικές δυνάμεις της ΕΕ και τα κράτη του Κόλπου, με κίνδυνο να ξεσπάσει μια ευρύτερη σύρραξη.
Βέβαια, η Ευρώπη θα μπορούσε να εμπλακεί στη σύγκρουση μέσω των υποχρεώσεων ή των συμμαχιών του ΝΑΤΟ, ιδίως με χώρες όπως η Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, που διατηρούν ναυτική παρουσία στην περιοχή.
