Μια ιδιαίτερα ανθρώπινη και συγκινητική ανάρτηση έκανε ο Κώστας Τζούνης, όπου μοιράστηκε τη δική του προσωπική διαδρομή αυτοαποδοχής και συμφιλίωσης με την εικόνα του σώματός του.
Ο αθλητής, που από μικρή ηλικία ζει με κινητική αναπηρία και εμφανή ατροφία στα πόδια, αποκάλυψε πώς για χρόνια απέφευγε να φορέσει σορτσάκι ή να κάνει μπάνιο σε δημόσιο χώρο, εξαιτίας των επίμονων βλέμματων και των δικών του ανασφαλειών.
Παράλληλα, έστειλε μήνυμά του προς όλους να αγαπούν τις ιδιαιτερότητές μας και να δουλεύουν καθημερινά για τη βελτίωση της ψυχής τους.
Η ανάρτηση αναφέρει: «Πρώτη φορά που φόρεσα σορτσάκι σε δημόσιο χώρο ήταν το 2024! Αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο στην αναπηρία μου από μικρό παιδί, ήταν η εμφάνιση των ποδιών μου και αυτό δημιουργήθηκε από την στιγμή που άρχισε να φαίνεται η ατροφία στα πόδια μου..
Δεν με πείραζαν τα βλέμματα των ανθρώπων, γιατί τους φαινόταν κάτι περίεργο αλλά η επιμονή να κοιτάνε ξανά και ξανά ακόμα και όταν έβλεπαν ότι τους βλέπω...
Θυμάμαι να είμαι μικρό παιδί στην θάλασσα και να σκεπάζω με άμμο τα πόδια μου για να μην φαίνονται και να καθομαι ώρες έτσι..αυτό μου δημιούργησε ένα μεγάλο κόμπλεξ και ιδιαίτερα στην εφηβεία...
Σταμάτησα να πηγαίνω στην θάλασσα.. ή όταν πήγαινα δεν έμπαινα ποτέ για μπάνιο.. Αντιθέτως φορούσα πάντα μακρύ παντελόνι ακόμα και όταν είχε 40 βαθμούς, παίζοντάς το άνετος και ότι απλά δεν ήθελα να μπω για μια βουτιά και αυτό γινόταν για πολλά χρόνια!
Την πρώτη φορά που έβαλα μαγιό για να κάνω βουτιά μετά την παιδική μου ηλικία ήταν το πρώτο καλοκαίρι που γνώρισα την γυναίκα μου στα 26 μου..
Το αποτέλεσμα αυτοκαταστροφικό γιατι έπαθα έγκαυμα 2ου βαθμού και στα δύο ποδια μετά από δύο ώρες στον ήλιο😅😅 ..είχε να δει ο ήλιος τα πόδια μου σχεδόν 15 χρόνια..
Αν και χρειάστηκε 20 μέρες αποθεραπείας στα πόδια είχα μια περίεργη χαρά επειδή είχα αποβάλει κάτι που το κουβαλούσα χρόνια..
Το 2024 και κυρίως μέσα από τον πρωταθλητισμό αφού ο κόσμος είχε μάθει για την αναπηρία μου και ότι μέσα από αυτήν κατάφερα πολλα,μπόρεσα να αποβάλλω τελείως το κόμπλεξ μου και να κυκλοφορώ χωρίς να με πειράζουν τα βλέμματα!
Άργησα πολλά χρόνια να νιώσω άνετα με τον εαυτό μου αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ!
Να αγαπάτε τον εαυτό σας και τις ιδιαιτερότητες του..να προσπαθείτε κάθε μέρα να βελτιωνεστε όχι τόσο πολύ σωματικά (είναι το εύκολο κομμάτι)αλλά κύριος ψυχικά!».
