Το αμερικανικό κολεγιακό μπάσκετ, έχοντας πλέον απελευθερωθεί από τους περιορισμούς του αμιγώς ερασιτεχνικού καθεστώτος, προσφέρει στους νεαρούς Ευρωπαίους παίκτες ποσά που δεν έχουν καμία σχέση με τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, προκαλώντας ένα κύμα φυγής που, σύμφωνα με ορισμένους, ενδέχεται να απειλήσει μακροπρόθεσμα τη διαδικασία της παραγωγής ταλέντων στην Ευρώπη.
«Δεν περιμέναμε τέτοια ποσά στις αποδοχές. Ακούσαμε για ετήσιους μισθούς 2 εκατομμυρίων δολαρίων. Κανείς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί κάτι τέτοιο», δηλώνει στο AFP ο πρόεδρος της Γαλλικής Λίγκας (LNB), Φιλίπ Οσέρ.
«Δύο εκατομμύρια δολάρια είναι αποδοχές επιπέδου σούπερ σταρ της EuroLeague», προσθέτει, τονίζοντας ότι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στη Γαλλία, ο Μάικ Τζέιμς (πρώτος σκόρερ στην ιστορία της λίγκας), φτάνει τα 2,6 εκατομμύρια ευρώ (περίπου 3 εκατ. δολάρια) ετησίως.
Οι δελεαστικές αυτές προσφορές προέρχονται από κολεγιακά ιδρύματα των ΗΠΑ, των οποίων το οικονομικό μοντέλο άλλαξε δραματικά εξαιτίας δύο δικαστικών αποφάσεων: Η πρώτη, το 2021, αναγνώρισε στους φοιτητές-αθλητές το δικαίωμα εκμετάλλευσης της εικόνας τους (name, image, likeness), ενώ η δεύτερη -τον Ιούνιο του 2024- επικύρωσε τον διαμοιρασμό εσόδων ανάμεσα στα πανεπιστήμια και τους αθλητές υψηλού επιπέδου.
Έτσι, μετά από δεκαετίες αποκλεισμού από το οικονομικό όφελος, οι παίκτες έχουν πλέον πρόσβαση στα τεράστια κέρδη που αποφέρει το κολεγιακό μπάσκετ, με το τουρνουά του NCAA να αποφέρει μόνο του 1,1 δισεκατομμύριο δολάρια τον χρόνο.
Σύμφωνα με τον Οσέρ, τουλάχιστον δέκα νεαροί Γάλλοι που αγωνίζονταν στην εγχώρια λίγκα δέχθηκαν προτάσεις από αμερικανικά κολέγια και αρκετοί αποδέχθηκαν, μεταξύ των οποίων και ο MVP του πρωταθλήματος Νέων, Γουίλσον Ζακ, που μεταπήδησε από τη Μπουργκ-αν-Μπρες στο Φρέζνο Στέιτ (Καλιφόρνια).
Μέχρι στιγμής, η τάση δεν αφορά τους παίκτες που βρίσκονται άμεσα στο στόχαστρο του ΝΒΑ, καθώς αυτοί συνήθως παραμένουν στην Ευρώπη μέχρι τη συμμετοχή τους στο ντραφτ.
«Για μένα είχε περισσότερο νόημα να παίξω σε επαγγελματικό επίπεδο, ειδικά στα Βαλκάνια, όπου το μπάσκετ είναι γνωστό για τη νοημοσύνη και το στιλ του», εξηγεί ο Ζοάν Μπέρνιγκερ, που αγωνίστηκε στην Λιουμπλιάνα και επιλέχθηκε στο Νο.17 του ντραφτ από τη Μινεσότα.
Ωστόσο, όπως παραδέχεται, «είναι κάτι πολύ ελκυστικό, γιατί υπάρχουν οι υποδομές. Υπάρχει και το χρήμα, μην κοροϊδευόμαστε. Όλα είναι σχεδιασμένα για να προσελκύουν παίκτες. Δεν πρέπει να το αγνοούμε».
Ο Φιλίπ Οσέρ δεν κατηγορεί τους αθλητές: «Κατανοούμε γιατί θέλουν να πάνε», αναφέρει, «όμως πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς τους συλλόγους που τους ανέδειξαν και τους ανέπτυξαν».
Σε αντίθεση με το ΝΒΑ, το οποίο προβλέπει αποζημίωση έως 875.000 δολάρια για την ομάδα που εκπαιδεύει έναν αθλητή, η NCAA δεν δεσμεύεται από κανέναν αντίστοιχο μηχανισμό.
«Αν συνεχιστεί αυτή η τάση», προειδοποιεί ο Οσέρ, «οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι ίσως πάψουν να επενδύουν στην παραγωγή. Και όλοι θα χάσουμε, γιατί δεν θα υπάρχουν ούτε παίκτες για τη NCAA».
Σύμφωνα με τη Marca, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα εξετάζουν το ενδεχόμενο να κλείσουν τα κέντρα ανάπτυξής τους, λόγω του αυξανόμενου αριθμού φυγών προς τα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Ο Μαρίν Σέντλατσεκ, πρώην σκάουτ των Σίξερς και των Γκρίζλις, τονίζει πως ίσως το φαινόμενο «ξεφουσκώσει» την επόμενη σεζόν, ανάλογα με το πόσοι παίκτες θα έχουν όντως βελτιωθεί και τραβήξει το ενδιαφέρον του ΝΒΑ ή, αντίθετα, θα επιστρέψουν στην Ευρώπη χωρίς να έχουν εξελιχθεί. Αναφέρεται, μάλιστα, στο παράδειγμα του Ισπανού Άντεϊ Μάρα, ο οποίος είχε προβλεφθεί για ψηλά στο ντραφτ, αλλά μετά τη μεταγραφή του στο UCLA χάθηκε από τα ραντάρ.
Ο ατζέντης Γιαν Μπαλικουζού, εκπρόσωπος του Νοα Εσενγκέ, που επιλέχθηκε στο Νο.12 του ντραφτ από το Σικάγο, προσθέτει: «Η συζήτηση περιστρέφεται μόνο γύρω από το χρήμα. Όμως αυτοί οι παίκτες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν είχαν εγγυήσεις στην Ευρώπη. Θα έπαιζαν 5-10 λεπτά, με οδηγίες να μην κάνουν λάθη και να σουτάρουν μόνο αν είναι εντελώς ελεύθεροι, για 3.000 ευρώ τον μήνα και χωρίς σπουδές».
Το NCAA, αντίθετα, τους προσφέρει όχι μόνο χρήματα, αλλά και ευκαιρίες ανάπτυξης και απόκτησης πανεπιστημιακού τίτλου, συγκρίνει.
Ωστόσο, το ευρωπαϊκό μπάσκετ «έχει λύσεις να δώσει» σε αυτό το νέο πλήγμα, όπως υποστηρίζει ο Μπαλικουζού: περισσότερος χρόνος συμμετοχής για τους νέους, ρήτρες αποζημίωσης στα συμβόλαια ή διασφάλιση της επιστροφής των παικτών από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Ο Φιλίπ Οσέρ, από την πλευρά του, ζητά ο πρώτος επαγγελματικός συμβόλαιο να είναι αφορολόγητο, ώστε οι γαλλικοί σύλλογοι να μπορούν να είναι πιο ανταγωνιστικοί οικονομικά.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
