Στέφανος Τζίμας: Στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα με ένα forehand

Έμοιαζε με το κύμα που σηκώνεται απότομα και σε παρασύρει στα βάθη του ωκεανού. Μπήκε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο και λίγο έλειψε να οδηγήσει την Ελλάδα στην ισοφάριση στο παιχνίδι με τη Νορβηγία. Ο Στέφανος Τζίμας άλλαξε το ρυθμό και την εικόνα της γαλανόλευκης, σημείωσε δύο γκολ και είχε και ένα δοκάρι. 

Είναι ένας επιθετικός που βλέπει το γκολ από οποιαδήποτε θέση, δεν περιμένει να έρθει η μπάλα σε εκείνον αλλά την αναζητά. Αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ και φέτος έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα ξεπερνώντας τον Γιώργο Κούδα ενώ παράλληλα, συνεχίζει να πηγαίνει στο σχολείο.

Η πρώτη του συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ19 εντυπωσίασε τους πάντες και έκανε πολλούς σκάουτερ να γράψουν το όνομα του στο μπλοκάκι τους. Για τον ίδιο ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή και ήταν αποφασισμένος να δώσει τον καλύτερο του εαυτό για την ομάδα αλλά και για την οικογένεια του που βρισκόταν στις κερκίδες. «Περίμενα καιρό τη συμμετοχή μου σε αυτή τη διοργάνωση. Είναι κάτι που μπορείς να βιώσεις μια φορά στη ζωή σου. Είμαι αποφασισμένος να δώσω τον καλύτερο μου. Ήθελα να κερδίσουμε το παιχνίδι με τη Νορβηγία. Κάναμε την προσπάθεια μας, είμαι χαρούμενος για τα γκολ που σημείωσα αλλά στεναχωρημένος με το αποτέλεσμα. Τα γκολ τα αφιέρωσα στον αδερφό και τον πατέρα μου που βρισκόταν στις κερκίδες» τόνισε στις δηλώσεις του στο Metrosport.gr την επομένη του αγώνα.

Ο Τζίμας αποτελεί παράδειγμα για πολλά παιδιά που βρίσκονται στις ακαδημίες και ονειρεύονται να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Είναι μόλις 18 χρονών και ήδη, έχει τους δικούς του θαυμαστές, οι οποίοι τον περίμεναν υπομονετικά έξω από το Centenary Stadium για να βγουν μια φωτογραφία μαζί του και να πάρουν ένα αυτόγραφο. Ο Στέφανος δεν μπορούσε να αρνηθεί, σταμάτησε να τρώει και ανταποκρίθηκε στο αίτημα των παιδιών. «Ήμουν στεναχωρημένος για την ήττα από τη Νορβηγία αλλά δεν μπορούσα να μη σταματήσω στα παιδιά που με περίμεναν. Δεν ήθελα να τους χαλάσω το χατίρι, σταμάτησα και υπέγραψα τη φανέλα που κρατούσα. Ήταν ένα πολύ όμορφο συναίσθημα».

Το επόμενο παιχνίδι για την Ελλάδα είναι με την Ισπανία και ο νεαρός επιθετικός είναι σίγουρος ότι η ομάδα θα δείξει το καλύτερο της πρόσωπο: «Θα αφήσουμε το παιχνίδι με τη Νορβηγία πίσω μας και θα είμαστε αφοσιωμένοι στο επόμενο. Η Ισπανία είναι μια καλή ομάδα, θα μπούμε στο παιχνίδι για να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό» σημείωσε πριν την προπόνηση της Εθνικής στην Παναγιώτα Χαλκιά.

Από το χορτάρι στο θρανίο

Μπορεί να έπιασε τη ρακέτα στο χέρι του αλλά η στρογγυλή θεά τον τράβηξε κοντά της. Ακολουθώντας τα βήματα του αδερφού του, άρχισε να κλωτσά τη μπάλα στην ομάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όταν ο ΠΑΟΚ χτύπησε την πόρτα του δεν μπορούσε να αρνηθεί. Όντας φίλαθλος της ομάδας ήθελε απλά να φορέσει τη φανέλα και να δώσει τον καλύτερο του εαυτό. «Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο γιατί έβλεπα τον αδερφό μου να παίζει. Μου άρεσε και άρχισα και εγώ. Άρχισα από τον Μέγα Αλέξανδρο. Οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ με είδαν και ζήτησαν να με δοκιμάσουν. Φυσικά, δεν μπορούσα να αρνηθώ γιατί είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας και την υποστήριζα κιόλας. Πήγα και προσπαθώ καθημερινά να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό» αποκάλυψε.

Βήμα βήμα και ακούγοντας πάντα τις συμβουλές των προπονητών του, η πόρτα της μεγάλης ομάδας άνοιξε. Ο Τζίμας έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ τη φετινή αγωνιστική περίοδο και κατάφερε να γράψει το όνομα του στην ιστορία του Δικεφάλου αφού ξεπέρασε τον Γιώργο Κούδα. Όταν έμαθε ότι βρίσκεται στην αποστολή για το παιχνίδι, η καρδιά του κόντευε να σπάσει και η αγωνία είχε χτυπήσει κόκκινο. «Είχα αγωνία για το παιχνίδι και για το αν θα παίξω». Βλέποντας τον Λουτσέσκου να τον καλεί να μπει ως αλλαγή, ήξερε τι να κάνει: «Όταν μπήκα στο χορτάρι, τα ξέχασα όλα και απλά ήμουν ο εαυτός μου», παραδέχθηκε. 

Το παιχνίδι τελείωσε και την επόμενη ημέρα έκανε το καθήκον του ως μαθητής και πήγε στο σχολείο. Εκεί οι συμμαθητές του τού επιφύλαξαν μια ιδιαίτερη υποδοχή, η οποία τον συγκίνησε: «Είχα μια θερμή υποδοχή από όλους, με αγκάλιασαν και με συνεχάρησαν για την εμφάνιση. Ήταν όμορφο συναίσθημα».

Ο 18χρονος έχοντας για «βοηθούς» των Πάμπλο Γκαρσία και τον Αντελίνο Βιεϊρίνια έχει μάθει να «δαμάζει» τον εαυτό του και να διδάσκεται από τα λάθη του. «Δεν υπάρχει ήττα στον αθλητισμό. Είναι ένα μάθημα και πάντα πρέπει να μαθαίνεις. Όταν χάνουμε, δουλεύουμε τα λάθη μας και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι. Ο Πάμπλο Γκαρσία μου έδωσε οδηγίες για το πως να παίζω ενώ ο Αντελίνο Βιεϊρίνια ήταν δίπλα μου και με βοήθησε σε ό,τι χρειάστηκα. Και οι δύο με έχουν βοηθήσει».

Έχοντας για πρότυπο τον Έρλινγκ Χάαλαντ προσπαθεί να πάρει στοιχεία από το παιχνίδι και την κίνηση του στο χώρο: «Ο Χάαλαντ. Μου αρέσει ο τρόπος που κινείται στο γήπεδο και η σχέση που έχει με το γκολ. Ακόμη και ο τρόπος που μιλάει είναι ξεχωριστός».

Η καθημερινότητα του δεν έχει αλλάξει και ο ίδιος θέλει να είναι συνεπής τόσο στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις όσο και στο σχολείο. «Κάθε πρωί ξυπνάω, κάνω προπόνηση με την ομάδα και όταν γυρίσω στο σπίτι κάνω ιδιαίτερα μαθήματα γιατί ακόμη πηγαίνω σχολείο. Φέτος, είναι η τελευταία μου χρονιά αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχω σκεφτεί τι θα ήθελα να σπουδάσω. Δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις και τα δυο αλλά το σχολείο αποτελεί προτεραιότητα για εμένα». Τον ελεύθερο του χρόνο προτιμά να τον περνά με φίλους ή διαβάζοντας ενώ δεν μπορεί να αντισταθεί σε ένα πιάτο με παστίτσιο.

Ο Στέφανος Τζίμας σε λίγα λεπτά κατάφερε να κάνει τους πάντες να μιλούν για εκείνον και ενώ θα μπορούσε να «πετάει στα σύννεφα», παραμένει ένα προσγειωμένο και ευγενικό παιδί που κοιτάζει την κάθε μέρα ξεχωριστά. «Επιλέγω να πηγαίνω βήμα βήμα. Προτεραιότητα είναι η Εθνική και θέλω να περάσουμε στην επόμενη φάση».