Βροντινός: «Θέμα χρόνου το ατομικό ρεκόρ, όνειρο ένα μετάλλιο με την Εθνική»

Είναι παιδί χαμηλών τόνων και κάποιες φορές χάνεται στον κόσμο του, σκέφτεται αρκετά πριν απαντήσει, του αρέσει να παίζει lol και να ακούει μουσική αλλά όταν ο Θοδωρής Βροντινός ακούει το «μπαμ» όλα γίνονται παρελθόν και αρχίζει να κολυμπά στην άγρια θάλασσα, που λέει και ο αγαπημένος του Σαμπάνης διεκδικώντας την πρώτη θέση.

Ο 22χρονος αθλητής μίλησε στο Metrosport.gr για το πρόβλημα που διέκοψε την προετοιμασία του, τους στόχους του για τη φετινή χρονιά στον ανοιχτό στίβο και αξιολόγησε την περσινή του σεζόν.

Επιπλέον, έκανε αναδρομή μια αναδρομή στα πρώτα του βήματα, στη χρονιά του 2020 που ήταν η καλύτερη του και στη στιγμή που βραβεύτηκε από τον παππού του.

Τέλος, αναφέρθηκε στην απόφαση του να επιλέξει τον ΠΑΟΚ, τα χαστούκια που δίνει στον εαυτό του πριν αρχίσει να τρέχει και το μεγάλο του όνειρο.

«Ξεχνάω τον κλειστό, άρχισα εδώ και δύο εβδομάδες προπονήσεις»

Η προετοιμασία σου διακόπηκε κάπως ανορθόδοξα. Πώς είναι η υγεία σου;

«Αρχίσαμε την προετοιμασία τον Οκτώβρη αλλά σταματήσαμε γιατί δημιουργήθηκε η ανάγκη για δύο χειρουργεία. Είχα μια κήλη στους κοιλιακούς. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να επανέλθω. Άρχισα ξανά τις προπονήσεις εδώ και περίπου δύο εβδομάδες. Είμαι αρκετά καλά, χρειάζεται προσοχή όμως. Το καλό είναι ότι ξεκουράστηκα και θα είμαι πιο έτοιμος».

Ποιοι οι στόχοι σου για τη νέα χρονιά;

«Τον κλειστό τον ξεχνάω για φέτος. Θα ήθελα να πιάσω το όριο για το Ευρωπαϊκό Κ23 που θα γίνει στη Φιλανδία και είναι ακριβώς όσο χρειάζομαι για να κάνω και ατομικό ρεκόρ. Σκέφτομαι και τη σκυτάλη των Κ23. Ακόμη, δεν έχω σχεδιάσει το αγωνιστικό μου πρόγραμμα γιατί δεν ξέρω πότε θα βρεθώ στην επιθυμητή κατάσταση».

Είσαι ικανοποιημένος από τις επιδόσεις του την περσινή σεζόν;

«Και ναι και όχι. Μου αρέσει η σταθερότητα αλλά με ενοχλεί που δεν έχω κατεβάσει το ατομικό μου ρεκόρ. Έχω τη δυνατότητα αλλά δεν μου βγαίνει. Δεν είμαι σίγουρος τι συμβαίνει (γέλια) αλλά πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου για να γίνει. Μου βγαίνει κούραση το καλοκαίρι αλλά φέτος πιστεύω ότι θα πάει καλά».

«Με εξιτάρει το 100άρι, θα ήθελα να με δω στο μήκος»

Πώς άρχισε το ταξίδι του στον στίβο;

«Έγινε εντελώς τυχαία. Ο γυμναστής μου στο σχολείο μου πρότεινε να συμμετέχω σε αγώνες στίβου, πήγα και μου άρεσε πολύ. Γενικά πάντα μου άρεσε να τρέχω και να βάζω κόντρες με τους φίλους μου».

Δοκίμασες και άλλα αγωνίσματα στίβου ή αθλήματα;

«Όχι, δε δοκίμασα άλλα αγωνίσματα στο στίβο. Θα ήθελα να με δω στο μήκος, όμως. Έκανα πολλά αθλήματα πιο πριν, όπως ποδόσφαιρο, τένις, μπάσκετ, κολύμβηση, ενόργανη, ιστιοπλοΐα ».

Τι σε τράβηξε στον στίβο και τον επέλεξες;

«Μου αρέσει η ταχύτητα. Αγαπώ τα 100μ. Είσαι εσύ και όλοι οι υπόλοιποι».

Έχεις δοκιμάσει και μεγάλες αποστάσεις

«Όχι, αν και ο παππούς μου ήταν 800άρης. Με είχε στείλει στην Κατερίνη σε έναν αγώνα 1000μ ανώμαλου δρόμου όταν ήμουν πιο μικρός. Καλά τα πήγα αλλά με κέρδισε το 100άρι».

Προτιμάς τα 100μ από τα 200μ δηλαδή..

«Ναι, τα 100μ. είναι κούρσα υψηλής έντασης και μου αρέσει η ταχύτητα. Πιστεύω ότι δεν μπορώ να κάνω άλλο άθλημα. 200άρι δεν μπορώ να τρέξω, ψοφάω (γέλια). Έχω περιθώρια βελτίωσης αλλά δεν το έχω επιδιώξει μέχρι τώρα. Δεν με τρελαίνουν τόσο τα 200μ».

«Ξεχωρίζω το Πανελλήνιο του 2020, γελάμε πολύ με Τριβυζά και Νυφαντόπουλο»

Ποιος είναι ο αγώνας που ξεχωρίζεις;

«Ξεχωρίζω το 2020. Πήγα καλά και στον κλειστό και στον ανοιχτό. Στο Πανελλήνιο είχα βγει δεύτερος και με είχε περάσει ο Γιάννης ο Νυφαντόπουλος. Ήταν μια δυνατή εμφάνιση για μένα».

Συμμετέχεις και στη σκυτάλη, σου αρέσει;

«Ναι, μου αρέσει το mood μιας ομάδας».

Πώς ήταν η εμπειρία με Τριβυζά, Νυφαντόπουλο και Ζήκο στη σκυτάλη;

«Το κλίμα είναι καλό. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ο Πάνος και ο Γιάννης είναι πιο έμπειροι και έξω καρδιά άνθρωποι. Γελάμε πολύ».

Ρώτησες κάτι; Σου έδωσαν κάποια συμβουλή;

«Όχι, ακολουθώ τις οδηγίες των προπονητών και προσπαθώ να το βλέπω χαλαρά, δεν κάνουμε και κάτι σύνθετο (γέλια). Θέλει όμως συνεχή επανάληψη και συγκέντρωση την ώρα του αγώνα».

Είχες κάποιο τραυματισμό που σε ζόρισε;

«Δεν βγάζω τραυματισμούς εύκολα παρά το γεγονός ότι έχω κάποια ανατομικά θέματα. Έχω κάτι δισκοκήλες αλλά δεν με εμποδίζουν».

Πώς προέκυψαν;

«Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης δεν έδεσε καλά ένας σπόνδυλος και μετά έγινε ένα ντόμινο».

«Αυτοχαστουκίζομαι στον βατήρα – Δε συμβαίνει συχνά να σε βραβεύει ο παππούς σου»

Εχεις ζήσει κάτι περίεργο στα ταξίδια που έχεις κάνει;

«Η διαμονή και το φαγητό είναι κάτι διαχειρήσιμο. Ένα κρεβάτι μου είναι αρκετό. Προσαρμόζεσαι στις συνθήκες και γελάς πολλές φορές με την κατάσταση. Εμπειρίες είναι όλες (γέλια)».

Κάνεις κάτι ιδιαίτερο όταν είσαι στον βατήρα;

«Αυτοχαστουκίζομαι (γέλια) γιατί με βοηθά να συγκεντρώνομαι».

Ποια η στάση της οικογένειας σου;

«Με στηρίζουν πολύ. Έρχονται στο γήπεδο, ειδικά ο μπαμπάς πάντα. Έρχεται και ο παππούς μου όταν μπορεί».

Πώς ένιωσες όταν σε βράβευσε ο παππούς σου;

«Την πρώτη φορά που συμμετείχα στο Πανελλήνιο Κ20 που είχε γίνει στην Κατερίνη και είχα κερδίσει, ο προπονητής μου είχε ζητήσει να μου κάνει εκείνος την απονομή. Ήρθε ο παππούς και μου κρέμασε το μετάλλιο. Ήταν ψύχραιμος εκείνη τη στιγμή αλλά σίγουρα συγκινήθηκε. Ήταν κάτι ωραίο. Δε νομίζω ότι συμβαίνει συχνά».

«Είναι καλό μέρος η Θεσσαλονίκη για να προπονείται κάποιος – Μου άρεσε το κλίμα και οι άνθρωποι στον ΠΑΟΚ»

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος;

«Ζω μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και κάνω προπονήσεις στο Καυτανζόγλειο. Είμαι αρκετά ικανοποιημένος. Δεν έχω παράπονα έχοντας δει και τα υπόλοιπα στάδια. Είναι καλό μέρος η Θεσσαλονίκη για να προπονείται κάποιος. Πιστεύω ότι αν κλείσει ο Άγιος Κοσμάς, θα είναι το καλύτερο μέρος! Μακάρι να μην κλείσει γιατί θα είναι δύσκολο για τους αθλητές».

Ποια η σχέση σου με τον προπονητή σου; Τι σας κρατά δεμένους τόσα χρόνια;

«Είμαστε σχεδόν οχτώ χρόνια μαζί. Του αρέσει να προπονεί και πάντα ψάχνει κάτι έξτρα για να κάνουμε. Είναι πάντα δίπλα μας. Για παράδειγμα, στην Τρίτη λυκείου ερχόταν με το αυτοκίνητο, με πήγαινε και με έφερνε στις προπονήσεις για να μη χάνω χρόνο. Κάνουμε καλή ομάδα».

Ποια η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;

«Να τρέχω γρήγορα».

Στην οικογένεια του ΠΑΟΚ πώς αποφάσισες να μπεις;

«Ερχόμενος στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, έψαξα κάποιους συλλόγους και κατέληξα στον ΠΑΟΚ. Μου άρεσε το κλίμα και οι άνθρωποι όταν ήρθα σε επαφή μαζί τους. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από τον σύλλογο».

«Να μείνω σταθερός – Όνειρο ένα μετάλλιο με την Εθνική»

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις αγωνιστικά στον Θοδωρή;

«Θα ήθελα να είμαι σταθερός και τα επόμενα χρόνια να κάνω επιδόσεις για να εξασφαλίσω τη συμμετοχή μου σε μια μεγαλύτερη διοργάνωση».

Ποιο το μεγαλύτερο σου όνειρο;

«Μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποιος δεν θα ήθελε να πάει; Δεν είμαι σίγουρος τι θα ήθελα να πετύχω ακριβώς (γέλια). Θα ήθελα ένα μετάλλιο με την Εθνική. Μπορούμε να πετύχουμε και κάτι καλό σε κάποιο Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο γιατί μαζί με εμένα ακολουθεί και μια φουρνιά καλών αθλητών».

Σπουδάζεις στο τμήμα φυσικής, πώς προέκυψε η αγάπη αυτή;

«Από μικρό μου άρεσαν τα μαθηματικά, η χημεία και η φυσική. Ήμουν ανάμεσα σε αυτό και το Πολυτεχνείο. Επέλεξα το φυσικό. Δεν σκέφτομαι να γίνω δάσκαλος φυσικής αλλά η σχολή ανοίγει πολλούς δρόμους με ένα σωστό μεταπτυχιακό μετά. Δεν έχω σκεφτεί ακόμη τι ακριβώς αλλά υπάρχουν επιλογές».

Tips

Πρότυπο: «Δεν έχω κάποιο πρότυπο. Μου αρέσουν κάποιοι αθλητές για τον τρόπο που τρέχουν όπως ο Μπλέικ και ο Τζέικομπς».

Αγαπημένο φαγητό: «Πίτσα»

Αγαπημένο τραγούδι: «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο. Ακούω ξένα και ελληνικά. Μου αρέσει ο Σαμπάνης πολύ»

Αγαπημένη ταινία/ σειρά: «Breaking Bad»

Αγαπημένο χρώμα: «Μωβ»

Γούρι: «Όχι, δεν έχω κάτι»

Κατοικίδιο: «Όχι»

Ελεύθερος χρόνος: «Κάνω βόλτες, ακούω μουσική όλη μέρα και παίζω παιχνίδια στον υπολογιστή. Περιστασιακά παίζω και κάποιο όργανο. Εδώ (Θεσσαλονίκη) έχω μια κιθάρα και στην Κατερίνη ένα πιάνο. Μου αρέσουν και όταν έχω χρόνο, παίζω»

Πώς θα περιέγραφες τον Θοδωρή με μια λέξη/φράση: «Κάποιες φορές είμαι λίγο στον κόσμου μου (γέλια)».

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook