Ο Ζερμέιν Λοβ, πρώην guard του ΠΑΟΚ, αλλά και των Περιστερίου, Κολοσσού Ρόδου και Χολαργού, θυμάται τις αναμνήσεις του στη Θεσσαλονίκη, και μέσω του metrosport.gr, όπου μίλησε, αναφέρεται στη νέα του ομάδα στο πρωτάθλημα της Τουρκίας (Έροκσπορ), και εύχεται να επιστρέψει «εκεί όπου με αγάπησαν περισσότερο». Στον «Δικέφαλο».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΣΥΡΑΝΙΔΗ
Είναι μια ξεχωριστή περίπτωση παίκτη. Ένας ικανότατος σκόρερ, που δέθηκε, αγάπησε και αγαπήθηκε στο «Παλατάκι», άσχετα αν του μένει η πίκρα της περιόδου του Covid και των περιοριστικών μέτρων, τα οποία δεν του επέτρεψαν να βιώσει τις καταστάσεις που φέτος είδε από μακριά και αφορούσαν τις αγωνιστικές επιτυχίες του ΠΑΟΚ στην Ευρώπη.
Ο Ζερμέιν Λοβ, λοιπόν, στο metrosport.gr:
-Τι σε έπεισε να υπογράψεις με την Έροκσπορ;
«Πολλές ομάδες έχουν πρόβλημα με την ηλικία μου. Ενώ έχουν ανοιχτή την πόρτα των διαπραγματεύσεων, είναι σαν να την κλείνουν. Εδώ δεν είχαν πρόβλημα με αυτό, αντίθετα στάθηκαν στην εμπειρία μου, στην ικανότητά μου να παίζω σε clutch καταστάσεις, ενώ το πιο σημαντικό είναι οι προσδοκίες. Θέλουν να επιστρέψουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, επομένως θέλουν να είναι στην εξάδα του τουρκικού πρωταθλήματος που είναι δύσκολο. Μου αρέσουν οι προκλήσεις, έχω μπει σε αυτή την διαδικασία στην καριέρα μου. Σε αυτό το σημείο της καριέρας μου είμαι ανοιχτός σε τέτοιες προτάσεις, με αγαπάνε και αυτό είναι σημαντικό, να πηγαίνεις εκεί που σε θέλουν και όχι κάπου που το αναγκάζουν οι περιστάσεις. Όσο πλησιάζω στην ώρα της απόσυρσης, θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κοιτάω. Μια ομάδα που να με θέλει, να πάω και να είμαι ο εαυτός μου».
— Esenler Erokspor Basketbol (@ErokBasketbol) July 16, 2025
-Είναι κίνητρο για εσένα να αποδείξεις ότι ακόμα μπορείς να παίξεις σε υψηλό επίπεδο;
«Όταν διαπραγματεύεσαι και ξαφνικά σου κλείνουν την πόρτα, νομίζω ότι είναι κίνητρο. Θα τους δείξω τι μπορώ να κάνω. Πάντα προσπαθώ να αποδείξω τον εαυτό μου σωστό, όχι αυτούς λάθος. Όταν παίζουμε αντίπαλοι (σ.σ με τις ομάδες που τον απέρριψαν) υπάρχει λόγος που μου στέλνουν παγίδες».
-Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε στο επόμενο καλοκαίρι. Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα θεωρηθεί η χρονιά επιτυχημένη;
«Θα θεωρηθεί επιτυχημένη αν τερματίσουμε στην εξάδα που στοχεύουμε, προκειμένου να επιστρέψουμε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έτσι θα πω «είχαμε μια καλή χρονιά». Αν το κάνουμε, θα έχουμε εκπληρώσει τον κύριο στόχο της σεζόν».
-Πιστεύεις ότι μπορείς ακόμα να επιστρέψεις στον ΠΑΟΚ, αν όχι ως παίκτης από άλλο πόστο;
«Ναι, πιστεύω ότι θα επιστρέψω ως παίκτης. Στο τέλος της καριέρας μου θέλω να βρίσκομαι εκεί όπου με αγάπησαν περισσότερο και νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ είναι αυτή η ομάδα. Είναι κάτι που δεν παίρνω ως δεδομένο και θα ήθελα πολύ να γίνει. Ακόμα υποστηρίζω τον ΠΑΟΚ, τον νιώθω ακόμα ως δεύτερη οικογένειά μου και τον αγαπώ. Είναι μια μεγάλη δήλωση να κάνεις και το λέω με πολύ μεγάλη ευκολία. Είδα ότι επέστρεψε και ο Μάρβιν και είπα «επέστρεψε πριν από εμένα»(χαριτολογώντας), πλάκα κάνω. Είναι μια πολύ καλή προσθήκη για τον ΠΑΟΚ και επικοινώνησα μαζί του. Γενικά είμαι κοντά στην ομάδα, όπως ήμουν και πέρυσι που πήγε στους τελικούς του Europe Cup».
-Αν μπορούσες να αλλάξεις το αποτέλεσμα από ένα ματς που έπαιξες με τον ΠΑΟΚ, ποιο θα ήταν αυτό;
«Όταν παίξαμε το 2021 με την ΑΕΚ, ήμασταν πίσω 4 πόντους, κατεβάζω την μπάλα. Σούταρα τρίποντο, το έβαλα και δέχθηκα φάουλ άλλα δεν δόθηκε. Κάναμε έφεση, δικαιωθήκαμε και στο ματς που παίχτηκε από την αρχή χάσαμε για 20. Έπειτα, σε ένα ακόμα ματς με την ΑΕΚ στα play-offs, με το λέι-απ που έπρεπε να είχε μετρήσει αλλά δεν μέτρησε. Στην τελευταία μου χρονιά, που παίξαμε πάλι με την ΑΕΚ, με το μπάζερ μπίτερ του Λάνκγφορντ. Δεν νομίζω ότι μπορούσα να παίξω καλύτερη άμυνα, αλλά έβαλε το σουτ. Αυτά τα τρία παιχνίδια».
-Από ποια χώρα που έχεις παίξει σου έκανε περισσότερη εντύπωση η μπασκετική της κουλτούρα;
«Στην Αμερική έχουμε διαφορετική κουλτούρα. Εδώ οι παίκτες χτίζονται με τρόπο τέτοιο, ώστε να βελτιωθούν ατομικά και να μεταδώσουν το ταλέντο τους στην ομάδα. Στην Ευρώπη, δίνεται έμφαση στο σύνολο. Από άποψη μπασκετικής κουλτούρας στην Ευρώπη, θα έλεγα Ελλάδα και Τουρκία. Η Ελλάδα αρχίζει να έχει όλο και περισσότερο νεανικό ταλέντο, παίκτες που μπορούν να μπουν και να βοηθήσουν την ομάδα τους. Η Τουρκία έχει πολύ καλούς εγχώριους παίκτες (στο πρωτάθλημα, όπου αγωνίστηκε φέτος). Υπάρχουν πολύ καλοί παίκτες».
-Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος παίκτης που αντιμετώπισες στην Ελλάδα;
«Όταν ήμουν στον Χολαργό ήταν ο Σαντ-Ρόος. Ψηλός, γρήγορος και έξυπνος, ενώ ακόμα και αν τον περνούσα, είχε τον Παπαγιάννη στην ρακέτα. Επίσης, ο Ουόκαπ. Δεν έχω συναντήσει κανέναν στην Ελλάδα που να με κάνει να πω «εδώ έχω πρόβλημα». Συνήθως ήταν ομάδες, με τις βοήθειες που έδιναν. Ο Ουόκαπ και ο Σαντ-Ρόος δεν χρειαζόταν βοήθειες στην άμυνα. Ήταν απλά τόσο καλοί».
-Μια δύσκολη επιλογή: Πρέπει να ξεκινήσεις έναν, να αφήσεις έναν στον πάγκο και έναν εκτός αποστολής εκ των: Κλιφ Λέβινγκστον, Ουόλτερ Μπέρι και Κεν Μπάρλοου.
«Είναι δύσκολο. Νομίζω, ξεκινάω με Κλιφ και αφήνω στον πάγκο τον Μπάρλοου»
