Σπουδαία το λιγότερο και δίχως δόση υπερβολής που κάλλιστα χαρακτηρίζει νίκες θεωρείται η επικράτηση του Ηρακλή απέναντι στο Μαρούσι στο κλειστό του Αγίου Θωμά το μεσημέρι της Κυριακής.
Οι κυανόλευκοι μετά το «ροζ φύλλο κόντρα στον Κολοσσό κατάφεραν να κερδίσουν και το Μαρούσι και μάλιστα εκτός έδρας (87-92), στέλνοντας το... μήνυμα ότι πλέον έχουν μπει-ξανά-στον σωστό δρόμο. Στον δρόμο που θέλει ο κόσμος του, η διοίκηση και κυρίως ο Ζόραν Λούκιτς.
Ναι, αυτός ο σέρβος τεχνικός του οποίου η πρόσληψη στις 3 Νοεμβρίου «γέννησε» μεγάλες προσδοκίες-βάσει και του «γεμάτου» βιογραφικού του- και αισιοδοξία ότι η προβληματική εικόνα του Ηρακλή (εκτός της πρεμιέρας με τον Προμηθέα και κάποιων χρονικών σημείων με τον ΠΑΟΚ) θα αλλάξει άρδην. Ο «El Professor» μέχρι στιγμής δείχνει ότι ήρθε για να μείνει και να πετύχει με τον Ημίθεο.
Τι έκανε στο διάστημα που βρίσκεται στην ομάδα μετά το «διαζύγιο» με τον Γιώργο Σιγάλα;
Αρχικά ο Ζόραν Λούκιτς προσπάθησε να αλλάξει την ψυχολογία των παικτών του μετά τις τρεις συνεχόμενες ήττες, μιλώντας με όλους μαζί και με καθέναν ξεχωριστά. Ξέρει και ο ίδιος άλλωστε βάσει της μεγάλης εμπειρίας που έχει ότι ο συγκεκριμένος παράγοντας είναι καταλυτικός σε μία ομάδα και δη «πληγωμένη» όπως ήταν ο Ηρακλής. Η οποία καλή ψυχολογία και «δέσιμο» μεταξύ παικτών και προπονητή είχε χαθεί είναι η αλήθεια από ένα σημείο και μετά με τον Γιώργο Σιγάλα.
Χαρακτηριστική είναι η παρουσία του στον πάγκο. Ο 54χρονος τεχνικός είναι πολύ εκφραστικός και πολλές φορές λειτουργεί με την έννοια του «μαστίγιου και του καρότου». Τιμωρία (χωρίς εξάρσεις και ανούσια ξεσπάσματα) με πέρασμα στον πάγκο εάν κάποιος δεν κάνει αυτά που ζητήθηκαν αλλά και συχνή επιβράβευση για αυτά που «βγαίνουν» εντός παρκέ.
Σε κάθε αλλαγή μάλιστα μιλάει στους παίκτες που πηγαίνουν προς τον πάγκο για να τους εξηγήσει τι (δεν) έκαναν και τι πρέπει να πράξουν στη συνέχεια.
Πολύ εύστοχα και το... the point είναι επίσης και τα τάιμ άουτ που παίρνει σε κάθε αγώνα διακρίνοντας έγκαιρα ότι το παιχνίδι δείχνει να... ζορίζει για τους παίκτες του.
Τα στοιχεία που...πέρασε
Μετά την ανόρθωση λοιπόν της καταρρακωμένης ψυχολογίας, ο Ζόραν Λούκιτς πήρε την... μπαγκέτα του και ξεκίνησε μέσα από τις πολύωρες και απαιτητικές προπονήσεις να βάζει τα στοιχεία και τις αρχές που θέλει.
«Έσφιξε» την άμυνα, ζήτησε και πήρε πιο γρήγορες πάσες στην επίθεση, καλά μπλοκ άουτ και συγκέντρωση στα ριμπάουντ, καλύτερες συνεργασίες μεταξύ των παικτών και «διάβασμα» του αντιπάλου, με τον σέρβο τεχνικό να μελετάει την κάθε λεπτομέρεια. Παράλληλα αξιοποίησε-μέσω και της ψυχολογικής ανάτασης που προαναφέρθηκε- τα ατομικά στοιχεία και ταλέντα του κάθε παίκτη, «απελευθερώνοντας» πολλούς εξ αυτών.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα η «εκρηκτική» αγωνιστική άνοδος του Μωραΐτη, που στα δύο τελευταία παιχνίδια είναι εκπληκτικός, το «μπουστάρισμα» του Φάντεμπεργκ που δείχνει κάθε εβδομάδα ολοένα και καλύτερος (και παράλληλα γιατί ο Ηρακλής και ο Γιώργος Πανταζόπουλος τον ήθελαν τόσο πολύ και τον περίμεναν) αλλά και η «εμφάνιση» παικτών όπως ο Τσιακμάς και ο Σύλλας που κάνουν πολλή και αθόρυβη δουλειά, με τον δεύτερο να αποδεικνύεται σε... terminator όσον αφορά την σκυλίσια άμυνα που παίζει στα αντίπαλα επιθετικά ατού.
Οπως όμως είπε η βελτίωση δεν τελειώνει ποτέ και στόχος του είναι ο Ηρακλής και να εξελίσσεται και οι παίκτες του να δουλεύουν περισσότερο για να φτάσουν ψηλά. «Το σημαντικό είναι να γίνουμε coachable» είπε στις δηλώσεις του μετά τη νίκη στο Μαρούσι και προφανώς γνωρίζει πολύ καλά. Είναι άλλωστε «Professor» και ως καθηγητής ξέρει...