Τι ψάχνεις;

Η τρομερή ατμόσφαιρα στο «Βιγιαμαρίν», η καζούρα «μπέτικος-σεβιγίστας» και ο… Ίσκο

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ: ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΡΙΖΑΚΛΗΣ

Η 28η Απριλίου θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου για πολλά χρόνια. Η μέρα του ντέρμπι Μπέτις-Σεβίλλη, μια μέρα που την περίμενα καιρό. Ειδικά από τη στιγμή που μου καρφώθηκε ως ιδέα να δω ένα τόσο σπουδαίο και υποτιμημένο ταυτόχρονα ντέρμπι της Ανδαλουσίας. Η πόλη κινείτο σε ρυθμούς ντέρμπι αρκετές ημέρες πριν την ημέρα του αγώνα, ωστόσο εκείνη την Κυριακή ήταν λίγο πιο ξεχωριστά τα πράγματα.

Από την ώρα που ξύπνησα και αποφάσισα να κάνω τη βόλτα μου στην Πλάθα ντε Εσπάνια και στον ποταμό Γουαδαλκιβίρ, έβλεπα συνεχώς μπροστά μου οπαδούς των δύο ομάδων. Βέβαια για να πω την αλήθεια, περισσότεροι ήταν οι οπαδοί της Μπέτις, τους οποίους έβλεπα με φανέλες και τις προηγούμενες μέρες. Λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα, συνάντησα κάτι που δεν συναντάς στην Ελλάδα. Οπαδούς των δύο ομάδων από την ίδια πόλη να κάθονται για φαγητό μαζί φορώντας φανέλες.

Το απόγευμα, περίπου τρεις ώρες πριν την έναρξη του αγώνα, αποφάσισα να πάω με λεωφορείο στο γήπεδο. Στο λεωφορείο κάθε λογής άνθρωποι με φανέλες της Μπέτις να κατευθύνονται προς το «Μπενίτο Βιγιαμαρίν». Οπαδοί της Σεβίλλης δεν υπήρχαν καθώς οι 530 που είχαν εισιτήριο για το παιχνίδι, θα πήγαιναν αργότερα με πορεία και συνοδεία της αστυνομίας.

Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, παντού έβλεπες «Μπέτικος». Κατευθύνθηκα προς το σημείο που θα έπαιρνα τη διαπίστευσή μου. Λίγο πριν φτάσω, η αστυνομία έκλεισε τον δρόμο για να περάσουν οι αποστολές των δύο ομάδων. Εκεί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά τον θρύλο των ισπανικών γηπέδων, Γκαΐθκα Μεντιέτα. Αφού τελικά πήρα τη διαπίστευσή μου, επέστρεψα στην άλλη πλευρά του γηπέδου για να βιντεοσκοπήσω τη στιγμή που θα έφταναν οι οπαδοί της Σεβίλλης στο γήπεδο. Οι οπαδοί της Μπέτις τους περίμεναν για να φωνάξουν συνθήματα εναντίον τους και να κάνουν τη λεγόμενη καζούρα. Η αστυνομία είχε πλάνο για να μην έρθουν σε επαφή οι οπαδοί των δύο ομάδων, μέχρι και ελικόπτερο πετούσε πάνω από το γήπεδο. Αστυνομικοί έφιπποι και μη κρατούσαν σε απόσταση τους οπαδούς. Τελικά αποφασίστηκε να κλείσουν τους οπαδούς της Μπέτις στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου για λίγη ώρα μέχρι να περάσουν οι «Σεβιγίστας» και να μπουν στο γήπεδο.

Ο Πέτρος Χαριζακλής με τον Γκαΐθκα Μεντιέτα

Εκεί με πήρε η μπάλα και εμένα, οι αστυνομικοί στο τέλος δεν ενδιαφέρθηκαν που είχα τη διαπίστευση δημοσιογράφου και μου είπαν πως πρέπει να περιμένω μαζί με τους οπαδούς της Μπέτις για να περάσουν οι οπαδοί της Σεβίλλης, να μπουν στο γήπεδο και μετά θα ανοίξουν τις πόρτες. Εκείνη τη στιγμή δεν με ενόχλησε, αν και βρέθηκα σε εκείνο το σημείο για να καταγράψω την πορεία των φιλοξενούμενων οπαδών. Ίσα ίσα μπορώ να πω πως χάρηκα που βρέθηκα δίπλα με οπαδούς της Μπέτις και άρχισαν τα συνθήματα και την καζούρα. Η απόσταση με τη διπλανή θύρα δεν ήταν ούτε 100 μέτρα, αλλά δεν συνέβη το παραμικρό. Ούτε μπουκάλια, ούτε αντικείμενα. Μόνο συνθήματα εκατέρωθεν και καζούρα.

Οι οπαδοί της Σεβίλλης φτάνουν με πορεία στο γήπεδο

Αφού άνοιξαν οι θύρες, επέστρεψα εκεί που πήρα τη διαπίστευσή μου για να μπω στο γήπεδο από την κεντρική θύρα και να ανέβω στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν φανταστική, αν και το γήπεδο είναι παλιό. Ωστόσο η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί της Μπέτις ήταν τρομερή και σε παρέσερνε. Αφού έκατσα στη θέση μου, κατάλαβα μετά από λίγο πως δίπλα μου περιγράφει τον αγώνα μια παλιά δόξα της Άρσεναλ, ο Λορέν. Στο ημίχρονο του ζήτησα να βγούμε φωτογραφία ενώ σε όλη τη διάρκεια όλοι τον ρωτούσαν τι βλέπει στο μόνιτορ σε αμφισβητούμενες φάσεις.

O Πέτρος Χαριζακλής με τον πρώην δεξιό μπακ της Άρσεναl, Λορέν

Πριν την έναρξη του αγώνα, αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι «μπέτικος». Τραγουδώντας τον ύμνο της ομάδας και βιντεοσκοπώντας την ατμόσφαιρα, παρατήρησα κάτι που δεν είχα ξαναδεί σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Τα μάτριξ του γηπέδου έγραφαν τους στίχους του ύμνου ενώ δίπλα ακριβώς υπήρχε και ο ύμνος στη νοηματική! Τρομερή κίνηση από την Μπέτις. Το γήπεδο δονείτο καθώς σχεδόν 55.570 θεατές τραγουδούσαν όρθιοι. Το κορεό που υπήρχε στη θύρα των φανατικών της Σεβίλλης ήταν εντυπωσιακό.

Το παιχνίδι είχε πολλές μονομαχίες και παρότι η Σεβίλλη δεν είχε κάποιον χειροπιαστό στόχο, έπαιζε για το γόητρό της. Στο 38^ο λεπτό ο Ίσκο εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι που κέρδισε ο Φορνάλς που είχε σουτάρει και χτύπησε στο χέρι του Λουκεμπάκιο. Το γήπεδο πήρε φωτιά και άρχισε να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του Ίσκο.

Η χαρά της Μπέτις δεν κράτησε πολύ, καθώς στο 55^ο λεπτό ο Κίκε Σάλας με κεφαλιά μετά από κόρνερ ισοφάρισε σε 1-1. Το γκολ μπήκε στην ίδια εστία με το 1-0, το γήπεδο σίγησε για λίγο και ακούγονταν μόνο οι οπαδοί της Σεβίλλης. Όχι για πολύ, καθώς οι οπαδοί της Μπέτις άρχισαν πάλι να εμψυχώνουν την ομάδα τους. Το τελικό 1-1 δεν άφησε κανέναν ικανοποιημένο, ωστόσο εγώ γέμισα από εικόνες, στιγμές και γεγονότα που δεν ζούμε συχνά στην Ελλάδα.