Φαντάζομαι
είναι η πρώτη ίσως φορά που οι φίλαθλοι
του ΠΑΟΚ είδαν σε έναν αγώνα ΟΛΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ
ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Οτι δεν υπήρχε η ομάδα
τους στο γήπεδο. Και ότι απέφυγε την
ήττα από τη Βόλφσμπεργκερ χάρη στις
σωτήριες αποκρούσεις του Παβλένκα και
μία του Κεντζιόρα.
Και
επειδή το να αναλύσουμε το τίποτε και
το καθόλου δεν έχει κανένα νόημα, ας
δούμε τι μας παρουσίασε ένας-ένας παίκτης
και ποια είναι τα κενά του ρόστερ, αν
και αυτά συμβαίνει επίσης να τα βλέπουν
όλοι. Μόνο που δεν καταλαβαίνουν για
ποιο λόγο δεν έχουν καλυφθεί ακόμη,
ενόψει μιας σεζόν στην οποία υποτίθεται
ότι ο ΠΑΟΚ θέλει να μεγαλουργήσει για
να γιορτάσει με τον καλύτερο τρόπο τα
100α γενέθλια του...
Με
τον ΠΑΒΛΕΝΚΑ έβγαλαν πολλοί
το συμπέρασμα ότι θα κοιμόμαστε ήσυχοι.
Προφανώς ήταν αυτός που απέτρεψε την
ήττα του ΠΑΟΚ, αλλά δεν βιάζομαι να βγάλω
συμπέρασμα από ένα ματς. Δεν έχω κανέναν
λόγο να τον αμφισβητώ. Και έμπειρος
είναι και ικανός, το βιογραφικό του
είναι πλούσιο, αλλά στα 33 προς τα 34, όσο
κι αν η ηλικία στους τερματοφύλακες
παίζει μικρότερο ρόλο, είναι ένα ζήτημα
αν θα καταφέρει να μας υποχρεώσει να
ξεχάσουμε τον Κοτάρσκι.
Ο
ΚΙΝΙ άρεσε στους περισσότερους. Εχω την
εντύπωση επειδή δεν μπορούμε να βρούμε
παίκτες που να είχαν πραγματικά καλή
απόδοση. Ηταν δηλαδή από τους ελάχιστους
μονόφθαλμους ανάμεσα στους τυφλούς.
Εδειξε, πάντως, ότι είναι ένας... κανονικός
ποδοσφαιριστής. Το αν έχει την ποιότητα
και τον χαρακτήρα που απαιτούνται σε
μια ομάδα που (υποτίθεται ότι) θα
διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, θα φανεί.
Οταν θα τον δω να κάνει δέκα καλές
προωθήσεις και πέντε-έξι σωστές σέντρες
ή έξυπνες πάσες στο Καραϊσκάκη, στη Νέα
Φιλαδέλφεια και το ΟΑΚΑ, τότε θα πειστώ
ότι είναι μια πετυχημένη μεταγραφή.
Οπως και του ΤΕΪΛΟΡ, φυσικά.
Ο
οποίος Τέϊλορ φαντάζομαι θα χρειαστεί
πολύ συχνά στο rotation,
μια
που ο ΜΠΑΜΠΑ φαίνεται ότι πρέπει να
φρεσκαριστεί όχι μόνο σωματικά, αλλά
και πνευματικά. Πέρσι τέτοια εποχή, στα
πρώτα ματς, δεν τον έβλεπα στα καλά του.
Ναι, είχε εξοντωθεί στη σεζόν 2023-2024 και
ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές
στο φοβερό Πρωτάθλημα που πήρε ο ΠΑΟΚ,
αλλά δεν συνήλθε ποτέ από τότε. Κουρασμένος
άρχισε την περσινή σεζόν, κουρασμένος
την τελείωσε, έχοντας το άλλοθι ότι δεν
υπήρχε μπακ απ. Με την ίδια εικόνα όμως
αρχίζει και φέτος. Ή δεν τον ωφελούν
καθόλου οι διακοπές, ή κάτι άλλο δεν
πάει καλά. Αν δεν συνέλθει, ίσως γίνει
αυτός μπακ απ του Τέϊλορ, αν φυσικά
εκείνος δείξει ικανός να του “φάει”
την πρωτοκαθεδρία στη θέση.
Πολύ
λίγες ευθύνες μπορώ να αποδώσω στον
ΚΕΝΤΖΙΟΡΙΑ και στο ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ για τη
σαστιμάρα που επικράτησε στην άμυνα
του ΠΑΟΚ σε πολλές αντεπιθέσεις της
Βόλφσμπεργκερ. Μπροστά τους… δεν είχαν
κανέναν που να μοιάζει με αμυντικό χαφ,
οι ίδιοι έσωσαν δύσκολες καταστάσεις,
αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν δουλειά
για τέσσερις. Δεν απέφυγαν κάποια
προσωπικά λάθη, ας είμαστε όμως λογικοί.
Και “μπράβο” πρέπει να τους πούμε, από
τη στιγμή που δεν υπήρχε ούτε ο ΜΕΪΤΕ,
ούτε ο ΚΑΜΑΡΑ. Στον Μιχαηλίδη και ένα
δεύτερο “μπράβο” γιατί οι δικές του
ωραίες μακρινές πάσες από πίσω ήταν
τελικά ο μόνος τρόπος που βρήκε ο ΠΑΟΚ
για να επιχειρήσει επιθέσεις.
Ο
Μεϊτέ φάνηκε σε δυο-τρία κοψίματα, αλλά
στις περισσότερες περιπτώσεις που
ενεπλάκη σε φάσεις έγινε
ο 12ος παίκτης των Αυστριακών. Και ο
Καμαρά, ακόμη χειρότερος, έγινε ο 13ος.
Ούτε και ο ΟΖΝΤΟΕΦ κατάφερε να κάνει
διαφορετικό, αλλά με τον Ρώσο το ζητούμενο
είναι πάντα το ίδιο. Προσπαθείς να
καταλάβεις τι ακριβώς κάνει στο γήπεδο,
για ποιον ακριβώς λόγο χρειάζεται και
δεν μπορείς. Για δυο κοψίματα και άλλες
δύο πάσες της προκοπής στα τέσσερα-πέντε
μέτρα, δες λες ότι υπάρχει σοβαρός λόγος
να καταλαμβάνει θέση στο ρόστερ. Αρα,
για να πούμε και το αυτονόητο, ένας ακόμη
χαφ, ταχυδυναμικός και δεξιοτέχνης,
δηλαδή παικταράς, πρέπει οπωσδήποτε να
αποκτηθεί χθες και είναι μέγα λάθος που
δεν αποκτήθηκε από την αρχή της
προετοιμασίας.
Ο
ΠΑΟΚ δεν πλήρωσε τις αμυντικές αδυναμίες
του, απέφυγε την ήττα, αλλά εκείνο που
θα μείνει από αυτό το παιχνίδι είναι
ότι “κατόρθωσε” μέσα στην Τούμπα, με
αντίπαλο όχι κάποιο μεγαθήριο, να μη
δημιουργήσει ούτε μία ευκαιρία και να
μην έχει ούτε μια τελική προς την εστία.
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑΣ έμεινε εγκλωβισμένος
σε διπλά και τριπλά μαρκαρίσματα που
στήθηκαν πάνω του, δεν είχε και πολλή
διάθεση, έτσι μου φάνηκε τουλάχιστον,
οπότε δεν υπήρχε ούτε υποψία δημιουργίας
παιχνιδιού με καλούς συνδυασμούς. Το
ίδιο ακίνδυνος και ουσιαστικά αμέτοχος,
παρά τις (πάντα) φιλότιμες προσπάθειές
του, έμεινε ο ΖΙΒΚΟΒΙΤΣ, όποτε με εκτός
αγώνα τα δύο “βαριά χαρτιά” μοιραίο
ήταν να μην υφίσταται πραγματικός ΠΑΟΚ
επιθετικά.
Θα
μπορούσαν να σώσουν την κατάσταση ο
ΤΑΪΣΟΝ και ο ΤΣΑΛΟΦ; Οχι, βέβαια. Ο Τάισον έδειξε πέρσι ξεκάθαρα ότι πέρασε στο
κλαμπ των βετεράνων. Δυστυχώς, άρχισε τη νέα σεζόν, όπως τελείωσε τη προηγούμενη. Μακάρι να βρει
τη δύναμη από την αγάπη και τη στήριξη
όλων στον ΠΑΟΚ να αποδειχθεί και φέτος
πολύτιμη μονάδα.
Οσο
για τον Ρώσο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο
ότι δεν “έρχεται” στο γκολ, γιατί γ’
αυτό ευθύνη έχουν και οι συμπαίκτες του
και ο τρόπος με τον οποίο παίζει η ομάδα.
Είναι και ότι πάει η μπάλα στα πόδια του
και, αν τυχόν δεν τη χάσει αμέσως,
αισθάνεσαι τυχερός. “Λιγοστούλης” και
κακομοίρης δείχνει ο Τσάλοφ μέσα στο
ματς και πιστεύω ότι επειδή νιώθει ποια
εικόνα παρουσιάζει, επηρεάζεται και
απογοητεύεται, μπαίνοντας συνεχώς σε
έναν φαύλο κύκλο αυτοαμφισβήτησης και
αυτοακύρωσης…
Θα
προκριθεί ο ΠΑΟΚ; Ναι, γιατί όχι; Λίγο
να συμμαζευτεί, να μην πέσει στην παγίδα
των μπλοκ που έστησαν οι Αυστριακοί
στην Τούμπα και να σκοράρει αξιοποιώντας
τους ελεύθερους χώρους και τα προσόντα
των (λίγων) ποιοτικών παικτών του, μπορεί
να περάσει. Αρκεί βέβαια και να είναι
περισσότερο συμπαγής και προσεκτικός
στον αμυντικό μηχανισμό του.
Χρειάζεται
κι άλλους παίκτες για να έχει μια καλή
σεζόν; Αν χρειάζεται λέει… Στόπερ πάρα
πολύ καλό, χαφ πάρα πολύ ποιοτικό, φορ
πάρα πολύ αποτελεσματικό.
Θα
τους πάρει αυτούς τους παίκτες;… Δύσκολα,
λέω εγώ, αλλά ας
μην προτρέχουμε. Πού ξέρεις; Μπορεί
να σκάσει και καμιά ακόμη έκπληξη από
τον Ιβάν. Θα μείνει στο ελικόπτερο, στη
ματαίωση της πώλησης Κωνσταντέλια και
στην επανεμφάνιση στο γήπεδο επτά σχεδόν
χρόνια μετά; Ισως και όχι. Μακάρι όχι. Αν και το να φαντάζεται κανείς τρία "μπαμ" στις ισάριθμες θέσεις που η ομάδα έχει απόλυτη ανάγκη είναι πιο αισιόδοξο και από ουτοπία.
ΥΓ.
Με τον Λουτσέσκου δεν ασχολούμαι καθόλου.
Δεν μπορώ να εγκαταλείψω τόσο εύκολα
την πάγια αρχή μου που λέει ότι δεν
κρίνεις
έναν
προπονητή όταν
δεν έχει το ποιοτικό ρόστερ που πρέπει
να έχει, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που
υπάρχουν από αυτόν. Δεν μπορώ δηλαδή
από κανέναν Λουτσέσκου να περιμένω
Πρωτάθλημα και πολύ καλή πορεία στην
Ευρώπη χωρίς να έχει παίκτες με τους
οποίους θα μπορέσει να επιτύχει τους
στόχους αυτούς.
Στέλιος
Απ. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε
τη σελίδα του metrosport.gr και
στο google news
Μπείτε
στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη
σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε
στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis
95.5 στο youtube
Μαζί
και στο spotify
