Mία εβδομάδα μακριά από την Ελλάδα και με το “γεμάτο” πρόγραμμα που είχε το γκρουπ για να γνωρίσει όσο το δυνατόν καλύτερα την Πολωνία, ήταν πλήρης η “αποτοξίνωση” από τα εν Ελλάδι συμβαίνοντα.
Οχι ότι δεν έμενε καν χρόνος για μια ματιά στις ειδήσεις της ημέρας, αλλά εξέλειπε η παραμικρή διάθεση για ενασχόληση με τα (και με τους) “γύρω-γύρω” που διαμορφώνουν μια πλασματική, ψευδή, αποπροσανατολιστική πραγματικότητα μέσω των social media. Απολαμβάνοντας τις ομορφιές της Κρακοβίας, της Βαρσοβίας και της Βρότσoυαβ (και όχι Βρότσλαβ, όπως κακώς συνηθίσαμε να το προφέρουμε) και συνειδητοποιώντας, για πολλοστή φορά με αφορμή μια επίσκεψη σε ξένη χώρα, πόσο πίσω είναι σε πολύ σημαντικά θέματα το ταλαίπωρο Ελλαδιστάν, ομολογώ ότι με εξέπληξε η εκδήλωση ενδιαφέροντος του Τέλη Μυστακίδη για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Δεν περίμενα με τίποτε να ενδιαφερθεί για το μπάσκετ, όχι γιατί δεν είναι ΠΑΟΚ, όχι γιατί δεν νιώθει ΠΑΟΚ, όχι γιατί δεν ενδιαφέρεται για ένα δοξασμένο τμήμα του ΠΑΟΚ που πρέπει να ξαναβρεί τη χαμένη αίγλη του, αλλά γιατί πίστευα ότι δεν πρόκειται να κάνει τη χάρη σ' αυτούς που στη δεδηλωμένη πρόθεσή του να δαπανήσει 250 εκατομμύρια για να κάνει τη Νέα Τούμπα “απαντούσαν” με το ηλίθιο πιπίλισμα της καραμέλας “γιατί δεν παίρνει το μπάσκετ για να μας δείξει ποιος είναι;”
Και δεν το πίστευα γιατί ήμουν βέβαιος πως ό,τι και να έκανε, όσο καλή πρόθεση και να έδειχνε, οι αμφισβητίες του θα έβρισκαν πάντα να στήσουν ένα επόμενο εμπόδιο για να το υπερπηδήσει. Κι αν εγώ είχα μια τέτοια αίσθηση, σίγουρα θα την είχε και ο ίδιος, οπότε γιατί να μπει στη διαδικασία να παίζει ένα αδιέξοδο παιχνίδι, παρακαλώντας να διαθέσει μια ολόκληρη περιουσία για να προσφέρει στον ΠΑΟΚ; Τίποτε καλύτερο δεν θα είχε να κάνει;
Κι όμως. Διαψεύστηκα. Και χάρηκα. Πρώτα γιατί παρουσιάζεται η τεράστια ευκαιρία να γίνει πάλι μια μεγάλη (και ακόμη μεγαλύτερη από τα παλιά) δύναμη στο μπάσκετ ο ΠΑΟΚ και ύστερα γιατί με την κίνησή του αυτή ο Μυστακίδης αποδεικνύει ότι δεν καθοδηγείται από μικροεγωϊσμούς, ούτε εξαρτά τις αποφάσεις του από την απογοήτευση που μοιραία προκαλεί η μικροψυχία ορισμένων ανθρώπων. Εμένα με έχει πείσει 1000% πλέον ότι θέλει να προσφέρει στον ΠΑΟΚ. Η επιδίωξή του δεν είναι (και δεν μπορεί να είναι με δεδομένη την αμύθητη περιουσία που ήδη διαθέτει) να βγάλει λεφτά από τον ΠΑΟΚ. Ούτε από το γήπεδο, ούτε από την ΚΑΕ. Κι όποιος δεν συμφωνεί, πολύ απλά δεν είναι συμβατός με την κοινή λογική.
Η ξαφνική “αποκάλυψη” του Θανάση του Χατζόπουλου ότι υπάρχει “θείος από το Αμέρικα” που επίσης ενδιαφέρεται για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ, μού προκάλεσε θλίψη. Θλίψη για τον ίδιο. Δηλαδή, έλεος πρόεδρε. Σε έχει σε μια υπόληψη ο κόσμος του ΠΑΟΚ και την αξίζεις. Μην προσπαθήσεις να τη χάσεις για να υπηρετήσεις μια εγωπαθή αρρωστημένη λογική την οποία ο ίδιος δεν αποδέχεσαι. Είδες ότι ακόμη και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές σου σε πήραν στο “ξεφωνητό”. Λογικό ήταν.
Στον αντίποδα, είχαμε τη γεμάτη συμβολισμό κίνηση των βετεράνων καλαθοσφαιριστών του ΠΑΟΚ, που εκφράστηκε σε πρώτη φάση από τον Δημήτρη Καλπάκη, να τεθεί στη διάθεση του Μυστακίδη, χωρίς αντίτιμο φυσικά, το 10% των μετοχών της ΚΑΕ που κατείχε, τιμής ένεκεν, ο σύλλογος των βετεράνων, από τότε που οι μετοχές βρέθηκαν αναγκαστικά στην κατοχή του ΑΣ ΠΑΟΚ. Είναι προφανές ότι με το ίδιο πνεύμα πρέπει να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όλοι οι μικρομέτοχοι που δεν πλήρωσαν για τις μετοχές. Οσο για εκείνους που υποχρεωτικά δαπάνησαν στην πορεία, βάσει νόμων, ή δανειοδότησαν, για να μην πάψει να υπάρχει ΚΑΕ, προφανώς έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν επιστροφή των χρημάτων τους. Είναι θέμα συνείδησης (και οικονομικής άνεσης) του καθενός.
Κατά τα άλλα, επιστρέφοντας στην ηρωϊκή πατρίδα μας, έκανα το λάθος να ρίξω μια ματιά στο Facebook. Σιχασιά. Είπα στον εαυτό μου “συγνώμη, δεν θα τοι ξανακάνω”. Αλλωστε το ρεαλιστικό, αυθεντικό, γνήσιο feedback το πήρα στο αεροδρόμιο “Μακεδονία”, φεύγοντας, από δύο ΠΑΟΚτσήδες αστυνομικούς στον έλεγχο, Κυριακή 31 Αυγούστου, πριν καν δηλαδή εκδηλωθεί το ενδιαφέρον του Μυστακίδη για την ΚΑΕ: “Πολύ καλά το πάτε, μη δίνετε σημασία στους κολλημένους. Δεν πρέπει να απογοητευτεί ο Μυστακίδης. Πρέπει να μείνει κοντά στον ΠΑΟΚ, μαζί με τον Ιβάν. Θα είναι ευλογία, που δεν υπάρχει σε κανέναν άλλο σύλλογο, να έχει ο ΠΑΟΚ δύο μεγαλοεπιχειρηματίες να τον στηρίζουν. Εμείς δεν είμαστε με κανένα πρόσωπο. Είμαστε με τον ΠΑΟΚ. Και είμαστε και με τη Νέα Τούμπα. Ας την κάνει όποιος μπορεί. Στα σίγουρα και με ασφάλεια”.
Καταλάβατε; Η κοινή λογική, αγαπητοί, είναι αυτή που πάντα στο τέλος νικάει. Οπως η αλήθεια. Και θα νικήσει και σ' αυτή την περίπτωση...
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
