Τι ψάχνεις;

O… «πάρτα όλα» Μαρινάκης… παίζει χωρίς αντίπαλο!

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Η αγωνιστική σεζόν έκλεισε με τον τελικό κυπέλλου να αναδεικνύει νταμπλούχο τον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι ανέτως αυτή τη φορά κατέκτησαν και το πρωτάθλημα και το κύπελλο, χωρίς να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα από τους ανταγωνιστές τους. Οι «συγκάτοικοι» τους στο ρετιρέ αποδείχθηκαν «ελάχιστοι» και κατώτεροι των… περιστάσεων. Πολύ εύκολα ο σοβαρός και οξυδερκής κόουτς των Πειραιωτών, οδήγησε την ομάδα του στις δύο κατακτήσεις, εκμεταλλευόμενος μέχρις ενός σημείου αλλά και κατά περίσταση απόλυτα, τα σοβαρά λάθη των προπονητών που βρέθηκαν απέναντι του. Μέχρις ενός σημείου τον έναν εξ αυτών (Λουτσέσκου) και απόλυτα τους άλλους δύο (Αλμέιδα, Ρουί Βιτόρια).

Η αγωνιστική κυριαρχία των νταμπλούχων συνοδεύτηκε και από την αντίστοιχη που αφορά τον παρασκηνιακό έλεγχο συγκεκριμένων θεσμικών οργάνων, που δρουν υπό την εποπτεία της ΕΠΟ. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο Μαρινάκης και ο προκάτοχος του Κόκκαλης, την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, την μετέτρεψαν σε δικό τους μαγαζί, θεμελιώνοντας την προεδρία τους με σκανδαλώδη και προκλητικό τρόπο. Η διαβόητη ερυθρόλευκη παράγκα έγραψε την δική της ιστορία, η οποία καταγράφτηκε με τον τίτλο «ποδοσφαιρικός Μεσαίωνας του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα και επικεντρωμένοι στο «ζητούμενο» που δεν είναι άλλο από τον ρόλο της ΕΠΟ και των παραρτημάτων τους στις ερυθρόλευκες κατακτήσεις τίτλων, υπενθυμίζουμε ότι κάποια στιγμή και με την συνεργασία των τριών ανταγωνιστών (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, ΠΑΟ) γκρεμίστηκε η συγκεκριμένη παράγκα και η ΕΠΟ πέρασε στα χέρια εκείνων που είχαν υποστεί τα πάνδεινα από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε. Στην ανατροπή πρωτοστάτησε ο ΠΑΟΚ, η διοίκηση του οποίου κράτησε τυπικές σχέσεις και μόνον τον πρώτο χρόνο. Έκτοτε αποσύρθηκε και άφησε την πρωτοκαθεδρία στην ΑΕΚ, να ελέγχει την πλειοψηφία για λογαριασμό της. Στο διάστημα της «έξωσης» ο Βαγγέλης Μαρινάκης έδωσε μάχες για να ρίξει τη νέα κατάσταση, χωρίς να τα καταφέρει. Μέχρι τη στιγμή που του ήρθε σαν δώρο από τον ουρανό, η εκλογή στην προεδρία της Σούπερ Λίγκα και η αντίστοιχη στην αντιπροεδρία της ΕΠΟ! Και αυτό έγινε με την βοήθεια ενός συλλόγου, ο οποίος έχει υποστεί τα πάνδεινα από τον Ολυμπιακό (σφαγές, απαγωγές, κατασκευές εγκληματικών σεναρίων όπως η πολυιδιοκτησία)!

Ας μην προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες με αναφορές ονομάτων. Ας μείνουμε στα απλά και ουσιαστικά. Και ποια είναι αυτά; Μα… η επιστροφή του προέδρου του Ολυμπιακού εκεί από όπου διαχειριζόταν με άνεση και επ΄ ωφελεία της ομάδας του τα πάντα. Από εκεί που τον έδιωξαν κακήν κακώς οι ανταγωνιστές του. Μακριά λοιπόν από το «βασίλειο του» ένιωθε ασφυξία. Είναι αλήθεια πως επιχείρησε πολλά ρεσάλτα για να επιστρέψει. Το ίδιο αλήθεια είναι ότι για χατίρι του εκτέθηκε ανεπανόρθωτα ο τότε ανεκδιήγητος Υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, που σκαρφίστηκε ένα σωρό τεχνάσματα για να τον ξαναβάλει από τον παράθυρο στην ΕΠΟ, χωρίς φυσικά να τα καταφέρει. Αυτό όμως που δεν κατάφερε ο Αυγενάκης, ήρθε απλά και ακατανόητα και άφησε τους πάντες άναυδους. «Προέκυψε» από τους φωτισμένους επιτελείς μιας ομάδας, που είχε αποφύγει στο παρά πέντε την διάλυση της και την υποβάθμιση της, εξαιτίας των ενεργειών του ερυθρόλευκου ηγέτη.

Επανήλθε λοιπόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης εκεί που ήθελε. Με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο. Μαγκιά του θα πουν πολλοί. Θα συμφωνήσουμε. Όπως μαγκιά του θα πουν μερικοί πως είναι το γεγονός ότι φρόντισε να φέρει στο λιμάνι τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο. Το δεξί χέρι του Μελισσανίδη, με τον οποίο είχε τον απόλυτο έλεγχο στο παρασκήνιο. Τα είχε όλα ως εκ τούτου ο Βαγγέλης μπροστά του: Πρόεδρος της Σούπερ Λίγκα, αντιπρόεδρος της ΕΠΟ, γνώση (;) του παρασκηνίου. Αν προσθέσει και τον αξιολογότατο προπονητή του, όπως και την οικονομική άνεση να ανανεώσει τον θίασο ενισχύοντας το ρόστερ του, οι προοπτικές για το μέλλον είναι πολύ ευοίωνες.

Ξεχάσαμε βέβαια μέσα σε όλα αυτά τα θετικά, να προσθέσουμε και την σκληρή διαπίστωση ότι απέναντι του και μετά την απομάκρυνση του έμπειρου και ελέγχοντος το παρασκήνιο Μελισσανίδη, οι τρεις εναπομείναντες ηγέτες των ανταγωνιστών, δυστυχώς θεωρούνται άσχετοι γενικά με τον χώρο του ποδοσφαίρου. Παρορμητικός και άπειρος ο Ηλιόπουλος, το ίδιο άπειρος αλλά και όπως λέγεται έτοιμος να την κοπανήσει (να βρει δηλαδή αγοραστή για τον Παναθηναϊκό) ο Αλαφούζος. Και για πέντε ολόκληρα χρόνια απών (φυσική παρουσία) ο Ιβάν από την Τούμπα. Κάποιοι κακεντρεχείς και απαισιόδοξοι λένε ότι ο «πάρτα όλα» Μαρινάκης θα παίξει… και πάλι χωρίς αντίπαλο. Εμείς από τη φύση μας αισιόδοξοι, διατηρούμε επιφυλάξεις για αυτήν την νεφελώδη και άκρως ανησυχητική άποψη.